15 แล้วป้อจายคนนั้นก็ไปบอกหมู่ผู้นำจาวยิวว่าพระเยซูเป๋นคนฮักษาเขาหื้อหาย
แต่เมื่อป้อจายคนนี้ออกไปแล้ว ก็เล่าหื้อคนตังหลายฟังจ๋นฮู้กั๋นไปใคว่หมด เยียะหื้อพระเยซูเข้าไปในเมืองอย่างเปิดเผยบ่ได้ พระองค์ก็ต้องหลบอยู่นอกเมือง แต่ก็ยังมีคนนักขนาดจากกู้หนกู้แห่งหลั่งไหลมาหาพระองค์
นี่เป๋นกำพยานของยอห์น เมื่อหมู่ผู้นำจาวยิวในกรุงเยรูซาเล็มส่งหมู่ปุโรหิตกับหมู่เลวีไปหายอห์น หมู่เขามาถามยอห์นว่า “ต้านเป๋นใผ”
“มาผ่อกำลอ ป้อจายคนตี้บอกกู้สิ่งกู้อย่างตี้ตั๋วข้าเจ้าเกยเยียะ ต้านแม่นพระคริสต์ละก้า”
ผู้นำจาวยิวก็อู้กับป้อจายคนตี้หายว่า “ตี้ต้านแบกตี้นอนเตียวไปเตียวมาในวันสะบาโต ฮู้ก่อ มันผิดบทบัญญัติ”
หมู่ผู้นำจาวยิวถามแหมกำว่า “ใผเป๋นคนอู้จาอั้น”
จาอั้นหมู่ผู้นำจาวยิวก็ตั้งเก๊าค่ำพระองค์ ย้อนว่าพระองค์เยียะสิ่งหมู่นี้ในวันสะบาโต
ย้อนจาอี้ หมู่ผู้นำจาวยิวก็ซ้ำกึ๊ดจะฆ่าพระองค์ ย้อนพระองค์บ่ได้ย้างเยียะก๋านในวันสะบาโต ป๋ายบ่ปอพระองค์ยังฮ้องพระเจ้าว่าเป๋นพระบิดาของตั๋วเก่าแหม ก็เต้ากับเป๋นก๋านยกตั๋วเก่าเต้ากับพระเจ้า
หมู่ฟาริสีก็ถามเขาว่า เขาผ่อหันได้จาใด ป้อจายคนนี้ก็ตอบว่า “เขาเอาขี้เปอะแปดต๋าของเฮา แล้วเฮาก็ไปล้างต๋าก็ผ่อหันได้”
เขาก็ตอบว่า “ป้อจายคนนั้นเป๋นคนบาปก่อเฮาบ่ฮู้ เฮาฮู้ก้าว่าเฮาเกยต๋าบอดแล้วบ่าเดี่ยวนี้ก็ผ่อหันได้แล้ว”
แล้วป้อจายคนนี้ก็ตอบว่า “มันตึงงืดแต๊ๆ ตี้หมู่ต้านบ่ฮู้ว่าเขาลุกไหนมา แต่เขาก็เยียะหื้อต๋าของเฮาหายบอด
หมู่ผู้นำจาวยิวบอกป้อจายคนนี้ว่า “ต้านหน่ะก่า บาปมาตั้งแต่เกิด ก้ามาสอนเฮาได้จาใด” แล้วหมู่เขาก็ไล่เหิบป้อจายคนนั้นออกไป