47 เมื่อข้าราชก๋านคนนั้นได้ยินว่าพระเยซูลุกจากแคว้นยูเดียมาแคว้นกาลิลี เขาก็ฟั่งไปอ้อนวอนขอหื้อพระองค์มาฮักษาลูกบ่าวของเขาตี้ก่ำลังจะต๋ายแล้ว
พระเยซูเกิดตี้หมู่บ้านเบธเลเฮมในแคว้นยูเดีย ในสมัยของกษัตริย์เฮโรดเมื่อลูนมามีหมู่โหราจ๋ารย์ ลุกตังวันออกเตียวตางมาตี้กรุงเยรูซาเล็ม
เมื่อเขาได้ยินว่าพระเยซูจาวเมืองนาซาเร็ธก่ำลังเตียวก๋ายมา เขาก็ฮ้องเอิ้นเสียงดังว่า “บุตรของกษัตริย์ดาวิด ขอโผดอินดูข้าตวยเต๊อะ”
มีป้อจายคนนึ่งจื้อไยรัส เป๋นนายธรรมศาลาของจาวยิวเข้ามากราบตี๋นพระเยซู อ้อนวอนพระองค์หื้อไปบ้านของเขา
แล้วมารธาอู้กับพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ ถ้าอาจ๋ารย์อยู่กับหมู่เฮา น้องบ่าวข้าเจ้าก็จะบ่ต๋าย
เมื่อมารีย์ไปเถิงตี้ ตี้พระเยซูอยู่ก็หันพระเยซู แล้วก็ยอบลงกราบตี้ตี๋นของพระองค์ แล้วอู้ว่า “อาจ๋ารย์ ถ้าอาจ๋ารย์อยู่ตี้นี่น้องบ่าวข้าเจ้าก็จะบ่ต๋าย”
พระองค์ก็เลยออกจากแคว้นยูเดีย ปิ๊กไปแคว้นกาลิลีแหมเตื้อ
นี่เป๋นหมายสำคัญเตื้อตี้สองตี้พระเยซูเยียะ ตั้งแต่ออกจากแคว้นยูเดียมาแคว้นกาลิลี
เมืองลิดดากับเมืองยัฟฟาอยู่บ่ไก๋กั๋น เมื่อหมู่ผู้เจื้อได้ยินว่าเปโตรอยู่ในเมืองลิดดา หมู่เขาก็ใจ๊ป้อจายสองคนไปอ้อนวอนเจิญเปโตรว่า “ขอมาเวยๆ เต๊อะ”