12 “ต้านเป๋นใหญ่เหลือยาโคบ ป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮาตี้เป๋นคนขุดน้ำบ่อนี้กา ตั๋วยาโคบ ลูกๆ กับหมู่สัตว์ของเขาก็กิ๋นน้ำจากบ่อนี้กั๋นตึงหมด”
แล้วในวันนั้น พระราชินีของตังใต้ก็จะยืนขึ้นนาบโต้ษคนในสมัยนี้ ย้อนว่าพระนางได้มาจากตี้สุดป๋ายแผ่นดินโลก เปื้อจะมาฟังสติปั๋ญญาของกษัตริย์ซาโลมอน แต่บ่าเดี่ยวนี้คนตี้เป๋นใหญ่เหลือกษัตริย์ซาโลมอนอยู่ตี้นี่แล้ว หมู่ต้านก็บ่ยอมฟัง
พระองค์ก็ตอบว่า “กู้คนตี้กิ๋นน้ำจากน้ำบ่อนี้ก็จะอยากกิ๋นน้ำแหม
หมู่ป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮาได้นมัสก๋านบนดอยนี้ แต่หมู่ต้านจาวยิวบอกว่าตี้ตี้ต้องนมัสก๋านอยู่กรุงเยรูซาเล็มปู๊นก่อน”
ในแคว้นสะมาเรีย พระองค์เตียวตางไปเถิงเมืองสิคาร์ใก้ๆ กับตี้ดินของยาโคบตี้เขาได้หื้อกับโยเซฟลูกบ่าวของเขาไว้
น้ำบ่อของยาโคบอยู่ตี้หั้น แล้วพระเยซูเตียวมาอิดแก่ ก็เลยนั่งย้างตี้หั้น ต๋อนนั้นเป๋นเวลาเตี้ยงวัน
ต้านเป๋นใหญ่นักเหลืออับราฮัม ป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮากา ย้อนอับราฮัมกับผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าก็ต๋ายกั๋นไปแล้ว ต้านกึ๊ดว่าต้านเป๋นใผ”
แต่จาใดก็ต๋ามพระเยซูก็สมควรได้ฮับเกียรตินักเหลือโมเสส อย่างกับคนแป๋งบ้านมีเกียรตินักเหลือตั๋วบ้าน