8 ลมใค่ปั๊ดไปตางใด ก็ปั๊ดไปตางนั้น ต้านได้ยินเสียงลม แต่บ่ฮู้ว่ามาจากไหน กาว่าจะปั๊ดไปไหน คนตี้เกิดจากพระวิญญาณก็จะเป๋นจาอั้นเน่อ”
บ่ใจ้ลูกตี้เกิดจากคน กาว่าเกิดจากความต้องก๋านตางก๋าย กาว่าเกิดจากความต้องก๋านของป้อแม่ แต่พระเจ้าเยียะหื้อเป๋นลูกของพระองค์
ตี้เฮาบอกว่า ‘หมู่ต้านจะต้องเกิดใหม่นั้น’ ต้านบ่ต้องงืดเนาะ
นิโคเดมัสก็ถามแหมว่า “มันจะเป๋นไปได้จาใด”
ต๋อนตี้หมู่เขาบ่ตันมึ้งนั้น ก็มีเสียงจากต๊องฟ้าเหมือนกับเสียงลมหลวงปั๊ดดังใคว่ไปตึงบ้านตึงเฮือนตี้หมู่เขาก่ำลังจุมนุมกั๋นอยู่
เมื่อหมู่ผู้เจื้ออธิษฐานสุดแล้ว พระเจ้าก็เยียะหื้อตี้เขาจุมนุมกั๋นนั้นสนั่นหวั่นไหว หมู่เขาก็ได้ฮับก๋านดลใจ๋จากพระวิญญาณบริสุทธิ์ แล้วได้บอกเล่าถ้อยกำของพระเจ้าอย่างบ่กั๋วใผ
ตึงหมดนี้ก็มาจากพระวิญญาณองค์เดียวกั๋น กับพระองค์ก็หื้อของประทานแต่ละคนต๋ามตี้พระองค์หันสมควร
บ่มีใผฮู้กำกึ๊ดของคนได้นอกจากวิญญาณตี้อยู่ในตั๋วของเขาเอง ก็เป๋นอย่างเดียวกั๋น บ่มีใผฮู้กำกึ๊ดของพระเจ้าได้นอกจากพระวิญญาณของพระองค์
ต้านตังหลายฮู้แล้วว่าพระคริสต์เยียะในสิ่งตี้ถูกต้องตลอด จาอั้น ต้านก็ต้องฮู้ว่าคนตี้เยียะในสิ่งตี้ถูกต้องก็เป๋นลูกของพระเจ้า