16 พระเยซูก็เลยอู้ว่า “มารีย์เหย” มารีย์ก็งว้ายหลังมาผ่อพระองค์แหมเตื้อแล้วก็ฮ้องเป๋นภาษาฮีบรูว่า “รับโบนี” (แป๋ว่า อาจ๋ารย์)
แต่พระเยซูอู้กับหมู่เขาต๋อนนั้นว่า “แป๋งใจ๋ดีๆ ไว้ นี่เฮาเน่อ บ่ถ้ากั๋ว”
พระองค์ถามเขาว่า “เจ้าต้องก๋านหื้อเฮาเยียะอะหยังหื้อกา” คนต๋าบอดตอบว่า “อาจ๋ารย์ ข้าพเจ้าใค่ผ่อหัน”
พระเยซูตอบนางว่า “มารธาเหย เจ้ากระวนกระวายกับฮ้อนใจ๋ในหลายอย่างล้ำไป
พระเยซูก็งว้ายมา แล้วหันเขาสองคนเตียวตวยมา พระองค์ก็ถามว่า “ต้านต้องก๋านอะหยัง” แล้วหมู่เขาก็ตอบว่า “รับบี” (หมายเถิงอาจ๋ารย์) “ต้านพักอยู่ตี้ไหน”
นาธานาเอลก็บอกว่า “อาจ๋ารย์ ต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้า กับเป๋นกษัตริย์ของจาวอิสราเอลแต๊ๆ”
คนเฝ้าปะตู๋ก็เปิดปะตู๋หื้อเขา แกะก็ฟังเสียงของเขา เขาฮ้องแกะของตั๋วเก่าต๋ามจื้อของมัน แล้วก็ปาแกะออกจากคอก
หลังจากมารธาอู้จาอั้นแล้ว เขาก็ปิ๊กไปฮ้องมารีย์น้องสาวของเขามาลักอู้กั๋นสองคนว่า “อาจ๋ารย์มาแล้ว ต้านถามหาน้องตวย”
หมู่ต้านฮ้องเฮาว่า ‘อาจ๋ารย์’ กับ ‘องค์พระผู้เป๋นเจ้า’ ตี้หมู่ต้านฮ้องจาอั้นก็แม่นแล้ว ย้อนเฮาเป๋นจาอั้นแต๊ๆ
แล้วโธมัสก็ฮ้องขึ้นมาว่า “องค์พระผู้เป๋นเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์”
เขามาหาพระเยซูต๋อนเมื่อคืน อู้กับพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ หมู่เฮาฮู้ว่า ต้านเป๋นอาจ๋ารย์ตี้มาจากพระเจ้า ย้อนว่าก๋านอัศจ๋รรย์ตี้อาจ๋ารย์เยียะ บ่มีใผเยียะได้ นอกจากคนตี้พระเจ้าอยู่ตวยเต้าอั้น”
ในกรุงเยรูซาเล็มมีสระน้ำอยู่ใก้ๆ ปะตู๋ตี้จื้อว่า ปะตู๋แกะ ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “เบธซาธา” ตี้หั้นมีศาลาห้าหลัง
เมื่อหมู่เขาปะพระเยซูแหมเผิกนึ่งของทะเลสาบ หมู่เขาก็ถามพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ต้านมาเมื่อใดละ”
วันนึ่งเวลาประมาณบ่ายสามโมง โครเนลิอัสก่ำลังอธิษฐานอยู่ ก็หันนิมิตอย่างเต๋มต๋า คือเขาหันทูตสวรรค์องค์นึ่งของพระเจ้าเข้ามาหาฮ้องต้านว่า “โครเนลิอัสเหย”
เซาโลโก้นลงดิน แล้วได้ยินเสียงเอิ้นลงมาว่า “เซาโล เซาโล เจ้าค่ำเฮาเยียะหยัง”