11 นี่เป๋นหมายสำคัญเตื้อแรกของพระเยซู พระองค์เยียะตี้หมู่บ้านคานาในแคว้นกาลิลี หมู่สาวกก็ปากั๋นเจื้อวางใจ๋ในพระองค์ ย้อนได้หันความยิ่งใหญ่ของพระองค์
พระกำได้มาเกิดเป๋นคนและอยู่ต้ามก๋างหมู่เฮา พระองค์มีพระคุณกับความจริงเกี่ยวกับพระเจ้าอย่างเต๋มล้น แล้วหมู่เฮาเกยหันความยิ่งใหญ่ของพระบุตรองค์เดียวตี้มาจากพระบิดา
พระเจ้าได้หื้อบทบัญญัติของพระองค์ผ่านตางโมเสส แต่หื้อพระคุณกับความจริงเกี่ยวกับพระองค์ผ่านตางพระเยซูคริสต์
แหมวันนึ่ง พระเยซูตัดสินใจ๋จะไปแคว้นกาลิลี แล้วพระองค์ก็ไปหาฟีลิป อู้กับเขาว่า “ตวยเฮามาเต๊อะ”
พระเยซูก็อู้แหมว่า “ตี้ต้านเจื้อนี้ ก็ย้อนเฮาบอกว่า เฮาหันต้านอยู่ปื๊นเก๊าบ่าเดื่อกา แต่ต้านจะได้หันสิ่งตี้ยิ่งใหญ่นักเหลือนี้แหม”
คนนักขนาดก็ปากั๋นมาหาพระองค์ แล้วก็อู้ว่า “ยอห์นบ่ได้เยียะหมายสำคัญอะหยังเลย แต่กู้สิ่งตี้ยอห์นได้อู้เถิงป้อจายคนนี้ก็เป๋นความจริง”
และย้อนเฮาหันแก่หมู่ต้าน เฮาเถิงดีใจ๋ตี้บ่ได้อยู่ตี้หั้น เปื้อหมู่ต้านจะได้เจื้อวางใจ๋เฮานักขึ้น หมู่เฮาไปหาเขากั๋นเต๊อะ”
แล้วหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ฟาริสีก็ฮ้องประชุมสภาแซนเฮดริน แล้วหมู่เขาอู้กั๋นว่า “หมู่เฮาจะเยียะจาใดดี ป้อจายคนนี้เยียะหมายสำคัญหลายอย่างแล้ว
จาอั้นหลายคนก็ปากั๋นมาหาพระเยซู ย้อนได้ยินว่าพระองค์เยียะหมายสำคัญนี้
เถิงแม้ว่าพระเยซูเยียะหมายสำคัญหลายอย่างหื้อหมู่เขาหัน แต่หมู่เขาก็ยังบ่เจื้อวางใจ๋พระองค์
อิสยาห์อู้จาอี้ก็ย้อนว่า เขาได้หันความยิ่งใหญ่ของพระเยซูล่วงหน้าแล้ว และอู้เถิงพระองค์ไว้
แล้วอะหยังก็ต๋ามตี้หมู่ต้านจะขอในนามของเฮา เฮาก็จะเยียะสิ่งนั้นหื้อ เปื้อตี้พระบุตรจะเยียะหื้อคนหันเถิงความยิ่งใหญ่ของพระบิดา
พระบิดาฮักหมู่ต้านย้อนว่าหมู่ต้านฮักเฮาและเจื้อว่าเฮามาจากพระบิดา
ต๋อนนี้หมู่เฮาเข้าใจ๋แล้วว่าอาจ๋ารย์ฮู้กู้สิ่งกู้อย่าง บ่จ๋ำเป๋นตี้ใผจะต้องถามอาจ๋ารย์แหม ย้อนว่าอาจ๋ารย์ฮู้แล้วว่าหมู่เฮากึ๊ดจะถามอะหยัง มอกอี้หมู่เฮาก็เจื้อแล้วว่าอาจ๋ารย์มาจากพระเจ้า”
ในวันตี้สาม มีงานแต่งงานตี้หมู่บ้านคานาในแคว้นกาลิลี แม่ของพระเยซูก็อยู่ตี้หั้น
หละหว่างงานปัสกา พระองค์ก็อยู่ตี้กรุงเยรูซาเล็ม แล้วก็มีแหมหลายคนมาเจื้อกับวางใจ๋พระองค์ เมื่อได้หันก๋านอัศจ๋รรย์ตี้พระองค์เยียะ
เขามาหาพระเยซูต๋อนเมื่อคืน อู้กับพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ หมู่เฮาฮู้ว่า ต้านเป๋นอาจ๋ารย์ตี้มาจากพระเจ้า ย้อนว่าก๋านอัศจ๋รรย์ตี้อาจ๋ารย์เยียะ บ่มีใผเยียะได้ นอกจากคนตี้พระเจ้าอยู่ตวยเต้าอั้น”
พระองค์ก็เลยออกจากแคว้นยูเดีย ปิ๊กไปแคว้นกาลิลีแหมเตื้อ
พระเยซูก็ปิ๊กไปหมู่บ้านคานาในแคว้นกาลิลีแหมเตื้อนึ่ง ตี้หั้นเป๋นหมู่บ้านตี้พระองค์เกยเปี่ยนน้ำหื้อเป๋นเหล้าองุ่น ตี้หั้นมีข้าราชก๋านคนนึ่ง ลูกบ่าวของเขาอยู่ตี้เมืองคาเปอรนาอุม บ่สบายหนัก
นี่เป๋นหมายสำคัญเตื้อตี้สองตี้พระเยซูเยียะ ตั้งแต่ออกจากแคว้นยูเดียมาแคว้นกาลิลี
เปื้อหมู่คนตึงหมดจะหื้อเกียรติพระบุตรเหมือนตี้หมู่เขาหื้อเกียรติพระบิดา คนตี้บ่หื้อเกียรติพระบุตร หมู่เขาก็บ่หื้อเกียรติพระบิดาผู้ตี้ใจ๊พระบุตรมาตวย
คนตังหลายเมื่อหันหมายสำคัญตี้พระองค์เยียะ ก็ปากั๋นอู้ว่า “คนนี้ต้องเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าคนนั้นตี้ว่ากั๋นว่าจะเข้ามาในโลกนี้ แน่ๆ”
มีคนนักขนาดตวยพระองค์ไป ย้อนว่าหมู่เขาได้หันหมายสำคัญตี้พระองค์ได้ฮักษาคนบ่สบาย
พระเยซูก็ตอบว่า “เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า ตี้หมู่ต้านตวยเซาะหาเฮา บ่ใจ้ว่าหมู่ต้านเข้าใจ๋หมายสำคัญตี้หมู่ต้านหัน แต่ย้อนว่าได้กิ๋นเข้าหนมปังจ๋นอิ่มบ่ดาย
หมู่เขาก็ถามแหมว่า “ถ้าจาอั้น ต้านจะเยียะหมายสำคัญอะหยังเปื้อเฮาจะได้หันและเจื้อวางใจ๋ต้านได้ ต้านจะเยียะอะหยังพ่อง
แต่มีหลายคนในหมู่นั้นเจื้อวางใจ๋พระองค์ หมู่เขาก็อู้ว่า “เมื่อพระคริสต์มานั้น พระองค์จะเยียะหมายสำคัญนักเหลือตี้ป้อจายคนนี้เยียะกา”
ฟาริสีบางคนก็อู้ว่า “ป้อจายคนนั้นบ่ได้มาจากพระเจ้า ย้อนว่าเขาบ่ได้ฮักษากฎวันสะบาโต” แต่บางคนอู้ว่า “คนบาปจะเยียะหมายสำคัญจาอี้ได้จาใด” แล้วกำกึ๊ดของหมู่เขาก็แตกกั๋น
หมู่เฮากู้คนตี้บ่มีผ้าคุมหน้าแล้ว ก็ผ่อหันรัศมีขององค์พระผู้เป๋นเจ้า แล้วเฮาก็ได้ฮับก๋านเปี่ยนแปลงหื้อเป๋นเหมือนภาพสะท้อนของพระองค์ เยียะหื้อเฮามีรัศมีนักขึ้นไปติกๆ เซิ่งมาจากองค์พระผู้เป๋นเจ้า ผู้ตี้เป๋นพระวิญญาณ
ย้อนว่าความตุ๊กยากลำบากตี้หน้อยเดียวกับอยู่ได้บ่เมินของเฮา จะเยียะหื้อเฮาได้ฮับเกียรติอันยิ่งใหญ่ตี้คงอยู่ตลอดไป กับบ่มีอะหยังมาเผียบได้
ย้อนว่าพระเจ้าผู้ตี้บอกว่า “หื้อมีแสงเป่งแจ้งออกมาจากความมืด” ก็เป๋นองค์เดียวกั๋นกับตี้ได้ส่องแสงเป่งแจ้งเข้ามาในจิตใจ๋ของเฮา เยียะหื้อเฮาฮู้เถิงรัศมีของพระองค์ตี้อยู่บนหน้าของพระเยซูคริสต์
ข้าพเจ้าเขียนเรื่องนี้เถิงหมู่ต้านตี้เจื้อวางใจ๋ในพระบุตรของพระเจ้า เปื้อหมู่ต้านจะฮู้ว่าต้านมีจีวิตนิรันดร์