13 เมื่อปีลาตได้ยินจาอั้น เขาก็ปาพระเยซูออกมา แล้วก็นั่งตี้นั่งของผู้พิพากษาตี้ฮ้องกั๋นว่า “ลานหิน” (ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “กับบาธา”)
ต๋อนตี้ปีลาตนั่งอยู่บนตี้นั่งของผู้พิพากษา เมียของต้านใจ๊คนมาบอกว่า “ห้ามยุ่งกับจายคนนี้ ต้านเป๋นคนบ่มีความผิด ตะคืนข้าเจ้าฝันฮ้ายบ่สบายใจ๋ขนาดเกี่ยวกับต้านคนนี้”
แต่เฮาจะเตื๋อนหื้อฮู้ก่อนว่าสมควรจะกั๋วใผ หื้อกั๋วพระเจ้าผู้ตี้ฆ่าต้านได้ แล้วยังมีฤทธิ์อำนาจจะเอาโจ้งลงหม้อหน้าฮกได้แหม หื้อกั๋วพระองค์นั้นละ
แล้วหื้อพระองค์แบกไม้ก๋างเขนของพระองค์ไปตี้ตี้ฮ้องกั๋นว่า “เนินกระโหล้งหัว” ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “กลโกธา”
จาวยิวหลายคนก็ได้อ่านป้ายนี้ ย้อนตี้ตี้เขาเขิงพระเยซูนั้นอยู่ใก้เมือง และป้ายนั้นเขียนเป๋นภาษาฮีบรู ภาษาลาติน กับภาษากรีก
เมื่อปีลาตได้ยินว่าพระเยซูยกตั๋วเป๋นพระบุตรของพระเจ้า เขาก็กั๋วนักขึ้น
ในกรุงเยรูซาเล็มมีสระน้ำอยู่ใก้ๆ ปะตู๋ตี้จื้อว่า ปะตู๋แกะ ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “เบธซาธา” ตี้หั้นมีศาลาห้าหลัง
แต่เปโตรกับยอห์นตอบว่า “ต้านตังหลายตัดสินเอาคนเดียวเต๊อะ พระเจ้าหื้อหมู่เฮาเจื้อฟังต้านตังหลายแตนตี้จะเจื้อฟังพระองค์กา