6 ตี้ยูดาสอู้จาอี้บ่ใจ้ว่าเขาเป๋นห่วงคนตุ๊ก แต่ย้อนว่าเขาเป๋นคนขี้ลัก ซอบลักสตางค์ในถงสตางค์ส่วนรวมตี้เขาเป๋นคนผ่อ
พระองค์อู้กับคนหมู่นั้นว่า “มีกำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘พระวิหารของเฮาจะฮ้องว่าเป๋นตี้สำหรับอธิษฐาน’ แต่หมู่เจ้ามาเยียะหื้อก๋ายเป๋นถ้ำของโจ๋รเหีย”
กับนางโยอันนาเมียของคูซา ป้อบ้านของเจ้าเมืองเฮโรด สุสันนากับแม่ญิงแหมหลายคนตี้เกยถวายของส่วนตั๋วจ้วยเหลือพระองค์กับสาวกของพระองค์
ลูกจ้างก็หนี ย้อนเขาเป๋นก้าลูกจ้าง กับเขาบ่ได้ห่วงแกะเลย
“เยียะหยังบ่เอาน้ำมันหอมนี้ไปขาย แล้วเอาสตางค์มาปั๋นหื้อกับคนตุ๊กคนจ๋น ถ้าขายจะได้สตางค์เหรียญเถิงสามร้อย”
บางคนก็กึ๊ดว่า ย้อนยูดาสเป๋นคนผ่อถงสตางค์ พระเยซูเลยบอกหื้อเขาไปซื้อของตี้จะใจ๊ในงาน กาว่าพระองค์บอกหื้อยูดาสแจกของหื้อคนตุ๊กพ่อง
คนขี้ลัก คนขี้โลภ คนขี้เมา คนอู้ใส่ฮ้ายป้ายสีคนอื่น คนขี้โก๋ง คนหมู่นี้เนาะจะบ่มีวันได้ส่วนแบ่งในแผ่นดินของพระเจ้า
สิ่งเดียวตี้หมู่เขาขอคือ หื้อเฮาจ้วยเหลือคนตุ๊กคนจ๋น เรื่องนี้ข้าพเจ้าก็ตึงตั้งใจ๋จะเยียะอยู่แล้ว
หื้อละเว้นจากสิ่งบ่ดีตังหลายจ๋นเสี้ยง
ถ้ามีคนนึ่งใส่แหวนคำแต่งตั๋วดีเข้ามาในตี้จุมนุมของหมู่ต้าน กับมีแหมคนนึ่งเป๋นคนตุ๊กแต่งตั๋วซุกฮุกซุกฮุ่ยเข้ามาตวย
แต่หมู่ต้านดูถูกดูแควนคนตุ๊ก หมู่คนร่ำรวยบ่ใจ้กาตี้ค่ำต้าน กับลากตั๋วต้านไปขึ้นศาล