47 “คนตี้ได้ยินกำสอนของเฮาแล้วบ่เจื้อฟัง เฮาบ่ตัดสินลงโต้ษเขา ย้อนว่าเฮาบ่ได้มาเปื้อตัดสินลงโต้ษโลกนี้ แต่เฮามาเปื้อจ้วยโลกนี้หื้อรอดป๊นบาปโต้ษ
“หละวังหื้อดี ห้ามดูถูกดูแควนคนตี้ต่ำต้อยหมู่นี้แม้แต่คนเดียว เฮาขอบอกหื้อต้านตังหลายฮู้ว่า ทูตสวรรค์ประจ๋ำตั๋วของหมู่เขาเข้าเฝ้าพระบิดาของเฮาตี้ในสวรรค์ตลอด
เหมือนเดียวกั๋นกับบุตรมนุษย์ตี้บ่ได้มาเปื้อหื้อคนอื่นฮับใจ๊ แต่มาเปื้อฮับใจ๊คนอื่น แล้วก็สละจีวิตของต้านเปื้อเป๋นก้าไถ่คนจ๋ำนวนนักหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ”
ย้อนว่าบุตรมนุษย์มาเปื้อจะเซาะหาแล้วจ้วยคนตี้หลงหายหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ”
แล้วพระองค์กับหมู่สาวกก็เข้าไปแหมหมู่บ้านนึ่ง
ถ้าใผบ่ยอมฮับเฮาและบ่ฮับกำอู้ของเฮา จะมีอย่างนึ่งตี้จะตัดสินลงโต้ษเขา คือกำตี้เฮาได้อู้ไปแล้วนั้นเนาะ จะตัดสินลงโต้ษเขาในวันสุดต๊าย
ย้อนว่าพระเจ้าบ่ได้ส่งพระบุตรเข้ามาในโลกนี้ เปื้อตัดสินลงโต้ษคนในโลก แต่มาเปื้อจ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ
บ่ต้องกึ๊ดว่าเฮาจะฟ้องหมู่ต้านต่อหน้าพระบิดา หมู่ต้านหวังจะรอดป๊นบาปโต้ษโดยเจื้อฟังบทบัญญัติของโมเสส แต่โมเสสคนเนียะ จะเป๋นคนฟ้องหมู่ต้าน
แต๊ๆ เฮามีหลายเรื่องตี้จะว่าหื้อหมู่ต้านกับตัดสินลงโต้ษหมู่ต้าน แต่เฮาจะอู้ก้าเรื่องตี้เฮาได้ยินจากพระองค์ผู้ตี้ใจ๊เฮามาหื้อคนในโลกฟัง ย้อนพระองค์อู้ความจริง”
บ่ดีลืมว่า องค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮามีความอดทนเปื้อหื้อหมู่เฮามีโอกาสรอดป๊นบาปโต้ษ อย่างตี้เปาโลปี้น้องตี้ฮักของเฮาได้เขียนจดหมายเถิงหมู่ต้าน ต๋ามสติปั๋ญญาตี้พระเจ้าได้หื้อกับเขานั้น
เฮาได้หันแล้วกับเป๋นพยานบอกคนตังหลายว่าพระบิดาส่งพระบุตรของพระองค์มาเป๋นผู้จ้วยหื้อโลกนี้รอดป๊นบาปโต้ษ