12 ลูกจ้างบ่ใจ้คนเลี้ยงตี้เป๋นเจ้าของแกะ เมื่อเขาหันหมาป่ามา เขาก็จะละแกะไว้ แล้วหนีไป หมาป่าก็จะงาบเอาแกะไปเหีย และเยียะหื้อหมู่แกะแตกขะแลขะแจไป
“ฟังหื้อดีเน่อ เฮาส่งต้านตังหลายออกไป เผียบเหมือนส่งแกะเข้าไปอยู่ต้ามก๋างหมู่หมาป่า ย้อนจาอั้นต้องหลวกเหมือนงู ตึงซื่อใสอ่อนน้อมเหมือนนกก๋าแก๋
“หื้อหละวังผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตั๋วป๋อม ตี้มาหาต้านตังหลายในสภาพเป๋นเหมือนแกะ แต่ตังในใจ๋นั้นตี้แต๊เป๋นเหมือนหมาป่าขี้สวกขนาด
ลูกจ้างก็หนี ย้อนเขาเป๋นก้าลูกจ้าง กับเขาบ่ได้ห่วงแกะเลย
แต่คนตี้เข้าคอกแกะตางปะตู๋ก็เป๋นคนเลี้ยงแกะหมู่นั้น
คนเฝ้าปะตู๋ก็เปิดปะตู๋หื้อเขา แกะก็ฟังเสียงของเขา เขาฮ้องแกะของตั๋วเก่าต๋ามจื้อของมัน แล้วก็ปาแกะออกจากคอก
ข้าพเจ้าฮู้ดีว่าเมื่อข้าพเจ้าลาจากต้านตังหลายไปแล้ว จะมีคนอื่นตี้สอนผิดเข้ามาในหมู่ต้าน หมู่เขาเผียบเหมือนหมาป่าสวกตี้มาทำลายหมู่แกะจ๋นเสี้ยง
บ่เป๋นขี้เหล้า บ่เป๋นคนซอบความรุนแรง แต่เป๋นคนสุภาพอ่อนน้อม บ่ซอบผิดเถียงใผ กับบ่เป๋นคนขี้โลภเงินคำ
สำหรับมัคนายกก็เหมือนกั๋น ต้องเป๋นคนตี้มีจื้อเสียงดี เป๋นคนอู้ซื่อจริงใจ๋ บ่เมาเหล้า บ่เป๋นคนขี้โลภ
ย้อนว่าเครสเซนส์ไปแคว้นกาลาเทียแล้ว ทิตัสก็ไปเมืองดาลมาเทีย ส่วนเดมาสได้ฮักหูมโลกนี้จ๋นละข้าพเจ้าไปเมืองเธสะโลนิก๋า
ย้อนว่าผู้ปกครองคริสตจักรเป๋นผู้ตี้ฮับมอบงานของพระเจ้า จะต้องบ่มีตี้ติในจีวิต บ่หยิ่งจ๋องหอง บ่ขี้โขด บ่เป๋นขี้เหล้า บ่เป๋นคนขี้หมิ้ง บ่เซาะหาสตางค์โดยก๋านโก๋ง
ขอหื้อหมู่ต้านผ่อกอยคนของพระเจ้าตี้เผียบเหมือนหมู่แกะตี้พระองค์ได้หื้อหมู่ต้านไว้ หื้อผ่อกอยอย่างเต๋มอกเต๋มใจ๋ต๋ามตี้พระเจ้าต้องก๋าน บ่ใจ้โดนบังคับ บ่ใจ้ย้อนความโลภ แต่ย้อนว่าหมู่ต้านมีใจ๋ใค่เยียะจาอั้นแต๊ๆ
โดยความโลภของหมู่เขา หมู่เขาจะแต่งเรื่องขึ้นมาสอนเปื้อหาผลประโยชน์จากหมู่ต้าน กำตัดสินลงโต้ษหมู่เขาตี้ได้บอกไว้เมินมาแล้วนั้นก็พร้อมอยู่แล้ว กับความฉิบหายตี้จะเกิดกับหมู่เขาก็ก่ำลังจะมาเวยๆ นี้