43 แหมวันนึ่ง พระเยซูตัดสินใจ๋จะไปแคว้นกาลิลี แล้วพระองค์ก็ไปหาฟีลิป อู้กับเขาว่า “ตวยเฮามาเต๊อะ”
ฟีลิป บารโธโลมิว โธมัส มัทธิว คนเก็บภาษี ยากอบ ลูกของอัลเฟอัส ธัดเดอัส
เมื่อพระเยซูฮู้ข่าวว่ายอห์นโดนยับขังคอก พระองค์ก็ปิ๊กไปแคว้นกาลิลี
พระเยซูตอบเขาว่า “ตวยเฮามาก่อน ปล่อยหื้อคนต๋ายฝังคนต๋ายเอาคนเดียว”
เมื่อพระเยซูออกจากตี้หั้นมาแล้ว ก็หันป้อจายคนนึ่งจื้อมัทธิวนั่งอยู่ตี้ด่านเก็บภาษี พระองค์บอกเขาว่า “ตวยเฮามาเต๊อะ” มัทธิวก็ลุกขึ้นตวยพระองค์ไป
ย้อนว่าบุตรมนุษย์มาเปื้อจะเซาะหาแล้วจ้วยคนตี้หลงหายหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ”
เหตุก๋ารณ์นี้เกิดขึ้นตี้หมู่บ้านเบธานีเผิกตังวันออกของแม่น้ำจอร์แดนตี้ยอห์นก่ำลังหื้อบัพติศมาอยู่
แหมวันนึ่ง ยอห์นหันพระเยซูเตียวซื่อมาตางเขา ยอห์นก็เอิ้นว่า “หั้นลอ ลูกแกะของพระเจ้า ตี้จะมาฮับเอาโต้ษบาปของโลกไป
ต่อมาแหมวันนึ่ง ยอห์นก่ำลังยืนอยู่กับสาวกของเขาสองคน
เมื่อสาวกสองคนนั้น ได้ยินจาอั้นก็เตียวตวยพระเยซูไป
ฟีลิปเป๋นคนเมืองเบธไซดา เหมือนอันดรูว์กับเปโตร
แล้วหมู่เขาก็ไปหาสาวกของพระเยซูคนนึ่ง จื้อ ฟีลิป ตี้มาจากหมู่บ้านเบธไซดาในแคว้นกาลิลี แล้วก็ขอฟีลิปว่า “ต้านครับ เฮาใค่ปะพระเยซู”
ฟีลิปก็อู้กับพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ ขอหื้อเฮาหันพระบิดา เฮาก็ปอใจ๋แล้ว”
นี่เป๋นหมายสำคัญเตื้อแรกของพระเยซู พระองค์เยียะตี้หมู่บ้านคานาในแคว้นกาลิลี หมู่สาวกก็ปากั๋นเจื้อวางใจ๋ในพระองค์ ย้อนได้หันความยิ่งใหญ่ของพระองค์
เมื่อพระองค์เหงยหน้าขึ้นมา ก็หันหมู่คนเป๋นจ๋ำนวนนักปากั๋นมาหา พระองค์ก็อู้กับฟีลิปว่า “เฮาจะซื้อของกิ๋นตี้ไหนเถิงจะปอเลี้ยงคนตึงหมดนี้”
ฟีลิปก็บอกว่า “ก้าจ้างสองร้อยวัน ยังบ่ปอซื้อของกิ๋นหื้อหมู่เขากิ๋นกั๋นคนละหน้อยเลย”
ข้าพเจ้าบ่ได้หมายเถิงว่าตั๋วข้าพเจ้าได้สิ่งหมู่นั้น กาว่าเป๋นคนดีสมบูรณ์แบบ แต่ข้าพเจ้าก่ำลังตั้งใจ๋ขนาดตี้จะไปเถิงเป้าหมายนั้น ย้อนเป๋นเหตุตี้พระเยซูคริสต์ได้เปี๋ยข้าพเจ้ามาเป๋นของพระองค์
ตี้หมู่เฮาฮักก็ย้อนว่าพระเจ้าฮักเฮาก่อน