22 หันก่อ ความเจื้อกับก๋านเยียะตวยต๋ามของอับราฮัมก็ไปตวยกั๋น จึงเยียะหื้อความเจื้อของอับราฮัมสมบูรณ์
พระเยซูก็ตอบว่า “สิ่งตี้พระเจ้าใค่หื้อเยียะก็คือเจื้อวางใจ๋ผู้ตี้พระองค์ใจ๊มา”
ย้อนว่าเมื่อเจื้อในพระเยซูคริสต์แล้ว ก๋านเข้ากาว่าบ่เข้าพิธีสุหนัต ก็บ่มีประโยชน์อะหยัง แต่สิ่งตี้สำคัญก็คือความเจื้อตี้แสดงออกมาโดยความฮัก
เมื่อหมู่เฮาอธิษฐานต่อพระเจ้าพระบิดาของเฮาเผื่อหมู่ต้าน หมู่เฮากึ๊ดเถิงก๋านงานของหมู่ต้านตี้เกิดจากความเจื้อ ตึงกึ๊ดเถิงตี้ต้านเต๋มใจ๋เยียะก๋านหนักย้อนความฮัก กับกึ๊ดเถิงความอดทนของต้านตี้เกิดจากความหวังในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮา
แต่บางคนจะอู้ว่า “ต้านมีความเจื้อ แต่ตั๋วข้าพเจ้าเป๋นคนเยียะ” ข้าพเจ้าจะบอกกับเขาว่า “ขอแสดงหื้อข้าพเจ้าหันความเจื้อของต้านโดยก๋านบ่ต้องเยียะต๋ามกำลอ แล้วข้าพเจ้าก็จะแสดงความเจื้อของข้าพเจ้าโดยก๋านเยียะต๋ามหื้อผ่อตวย”
แต่คนตี้เยียะต๋ามถ้อยกำของพระเจ้านั้น ความฮักของพระองค์ก็สมบูรณ์ในคนนั้นอย่างแต๊จริง สิ่งนี้เยียะหื้อเฮาแน่ใจ๋ว่าเฮามีความสัมพันธ์กับพระองค์