15 พระองค์เป๋นมหาปุโรหิตตี้เข้าใจ๋กับหันใจ๋ในความอ่อนแอของเฮา ย้อนพระองค์ก็เกยถูกลองใจ๋เหมือนเฮากู้อย่าง แต่พระองค์บ่ได้เยียะบาปเลย
ต้านจะบ่หักไม้อ้อตี้จ๊ำแล้วขว้าง กับต้านจะบ่ดับไส้โกมไฟตี้เป๋นควันใก้จะดับ ต้านจะเยียะจาอี้จ๋นกว่าต้าน จะเยียะหื้อความยุติธรรมได้ฮับชัย
แล้วพระวิญญาณก็ปาพระเยซูเข้าไปอยู่ในดินแดนทุรกั๋นดาร เปื้อหื้อมารมาลองใจ๋พระองค์
“ต้านตังหลายเป๋นคนตี้ได้อยู่กับเฮา ในเวลาตี้เฮาต่อสู้กับความลำบาก
ตี้หั้นมารก็ลองใจ๋พระองค์เป๋นเวลาสี่สิบวัน ตลอดเวลานั้นพระองค์บ่ได้กิ๋นอะหยังเลย แล้วหลังจากนั้นพระองค์ก็ใค่อยากกิ๋นข้าว
มีใผพ่องในหมู่ต้านตี้จี๊หื้อหันว่าเฮาเยียะบาป แล้วเยียะหยังหมู่ต้านบ่ยอมเจื้อเฮาเมื่อเฮาอู้ความจริง
สิ่งตี้บทบัญญัติเยียะบ่ได้ ย้อนสันดานบาปเยียะหื้ออำนาจของบทบัญญัตินั้นอ่อนลง พระเจ้าได้เยียะหื้อแล้ว พระองค์ได้ตัดสินลงโต้ษบาป โดยส่งพระบุตรของพระองค์มาฮับสภาพเป๋นคนเหมือนเฮาตี้มีบาป เปื้อเป๋นเครื่องปู่จาไถ่บาป
พระเจ้าเยียะหื้อพระคริสต์ผู้ตี้บ่มีบาป หื้อมีส่วนในบาปของหมู่เฮา เปื้อหมู่เฮาจะได้เป๋นคนตี้ถูกต้องต๋ามธรรมผ่านตางพระองค์
ย้อนจาอั้น เมื่อเฮามีมหาปุโรหิตยิ่งใหญ่ตี้ได้เข้าไปอยู่ในสวรรค์แล้ว คือพระเยซูพระบุตรของพระเจ้า ก็หื้อเฮายึดมั่นในความเจื้อตี้เฮาได้ยอมฮับไว้
มหาปุโรหิตหันอกหันใจ๋คนบ่ฮู้เรื่องตี้ได้หลงผิด ย้อนว่ามหาปุโรหิตเองก็มีความอ่อนแอเหมือนกั๋น
มหาปุโรหิตจาอี้ก็เปิงกับเฮา ย้อนพระองค์เป๋นผู้บริสุทธิ์ บ่มีความผิด บ่มีมลทิน พระเจ้าแยกพระองค์ออกจากคนบาปตังหลาย กับยกหื้ออยู่สูงเหลือสวรรค์
ก็เหมือนกั๋นตี้พระคริสต์ก็ถวายตั๋วเป๋นเครื่องปู่จาเตื้อเดียว เปื้อฮับเอาบาปของคนจ๋ำนวนนักไป กับพระองค์จะปิ๊กมาเป๋นเตื้อตี้สอง บ่ได้มาเปื้อก๋ำจัดบาป แต่มาเปื้อนำความรอดป๊นบาปโต้ษมาหื้อกับหมู่คนตี้รอถ้าพระองค์
พระองค์บ่เกยเยียะบาป กับบ่อู้จุใผ
หมู่ต้านก็ฮู้แล้วว่า ก๋านตี้พระคริสต์มาป๋ากฏนั้นก็เปื้อมาฮับเอาความบาปของคนตังหลายไปจ๋นหมดจ๋นเสี้ยง ในพระองค์นั้นบ่มีความบาปอันใดเลย