3 หื้อกึ๊ดเถิงหมู่คนตี้อยู่ในคอก เหมือนกับว่าต้านได้ติดคอกตวยเขา หื้อกึ๊ดเถิงคนตังหลายตี้ถูกทรมาน เหมือนกับว่าต้านก็ถูกทรมานเหมือนกับเขา
เฮาบ่มีเสื้อผ้าใส่ ต้านก็เอามาหื้อเฮานุ่ง เฮาบ่สบาย ต้านก็ผ่อกอยเอาใจ๋ใส่ เฮาติดคอก ต้านก็มาแอ่วหาเฮา’
เฮาเป๋นคนแปลกหน้า เจ้าตังหลายก็บ่ได้เจิญเฮาเข้าไปในบ้าน เฮาบ่มีเสื้อผ้าใส่ เจ้าตังหลายบ่ได้หื้อเสื้อผ้าเฮานุ่ง เฮาบ่สบายกับติดคอก เจ้าตังหลายบ่เกยมาแอ่วหาเฮา’
เขาสั่งนายร้อยหื้อกุมตั๋วเปาโลไว้ แต่หื้อลดหย่อนก๋านกวดขันลงพ่อง แล้วหื้อเปื้อนๆ ของเปาโลผ่อกอยจ้วยเหลือในสิ่งตี้จ๋ำเป๋น
วันถัดมาหมู่เฮาก็มาแผวต้าเฮือเมืองไซดอน ยูเลียสดีต่อเปาโลขนาด ยอมหื้อเปาโลไปแอ่วหาหมู่เปื้อนๆ ได้ เปื้อเขาหมู่นั้นจะจ้วยเหลือต้านต๋ามความจ๋ำเป๋น
หื้อจื้นจมยินดีกับคนตี้มีความจื้นจมยินดี หื้อโศกเศร้ากับคนตี้ก่ำลังโศกเศร้า
ถ้าส่วนใดส่วนนึ่งเจ็บ ส่วนอื่นๆ ตึงหมดในตั๋วก็เจ็บไปตวย ถ้าส่วนใดส่วนนึ่งได้ฮับเกียรติ ส่วนอื่นๆ ตึงหมดก็ฮ่วมจื้นจมยินดีไปตวย
ข้าพเจ้าคนตี้โดนขังคอกย้อนฮับใจ๊องค์พระผู้เป๋นเจ้า ขออ้อนวอนหื้อหมู่ต้านใจ๊จีวิตหื้อเปิงกับตี้พระเจ้าได้ฮ้องหมู่ต้านมาเป๋นคนของพระองค์
สุดต๊ายนี้ ข้าพเจ้าเปาโลเป๋นคนเขียนกำอำลานี้ด้วยลายมือของตั๋วเก่า บ่ดีลืมว่าข้าพเจ้าติดคอกอยู่ ขอหื้อพระคุณของพระเจ้าจงมีแก่ต้านตังหลายเต๊อะ
ต้านฮ่วมตุ๊กกับคนตี้ติดคอก กับเมื่อคนอื่นยึดทรัพย์สมบัติของต้านไป ต้านก็ยินดียอมหื้อ ย้อนต้านฮู้ว่าต้านมีทรัพย์สมบัติตี้ดีเหลือนั้น กับเป๋นทรัพย์สมบัติตี้อยู่ได้ตลอดไป
บางคนถูกบ่าหินตุ๊บจ๋นต๋าย บางคนถูกเล่ยจ๋นตั๋วปุดเกิ่ง บางคนถูกดาบฟันต๋าย บางคนห่มหนังแป๊ะหนังแกะ บ่ได้อยู่เป๋นหลักเป๋นแหล่ง ตุ๊กจ๋นหมดเนื้อหมดตั๋ว โดนค่ำกับถูกเยียะฮ้าย
สุดต๊ายนี้ ขอหื้อหมู่ต้านเป๋นน้ำนึ่งใจ๋เดียวกั๋น หันอกหันใจ๋กั๋น ฮักกั๋นเหมือนปี้น้อง มีใจ๋เมตต๋ากับฮู้จักถ่อมใจ๋