30 แต่พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า “ไล่นางขี้ข้ากับลูกของนางออกไปเหีย ลูกของนางขี้ข้าจะฮับมรดกฮ่วมกั๋นกับลูกของนางตี้มีอิสระบ่ได้”
ขี้ข้าบ่ใจ้คนในครอบครัว แต่ลูกเป๋นคนในครอบครัวตลอดไป
พระเจ้าบ่ได้ละขว้างคนตี้พระองค์เลือกไว้แล้วตั้งแต่เมื่อเก๊าหัวที ต้านจ๋ำพระคัมภีร์ตี้มีเขียนไว้เกี่ยวกับเอลียาห์ได้ก่อ ต๋อนตี้เขานาบโต้ษจาวอิสราเอลต่อพระเจ้าว่า
พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่าจาใด “ย้อนอับราฮัมเจื้อพระเจ้า ก๋านตี้ต้านเจื้อพระองค์นั้น พระองค์ก็ถือว่าต้านเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม”
พระคัมภีร์บอกว่า คนตังหลายถูกบาปกักขังไว้ ตี้เป๋นจาอี้ก็เปื้อว่าคนตี้เจื้อจะได้ฮับพระสัญญาต๋ามความเจื้อตี้เขามีในพระเยซูคริสต์
ในพระคัมภีร์ได้เขียนกำตวายตั๊กล่วงหน้ามาเมินแล้วว่า พระเจ้าจะเยียะหื้อคนต่างจ้าดเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยความเจื้อ จึงได้บอกข่าวดีนี้หื้ออับราฮัมฮู้ล่วงหน้าว่า “คนกู้ๆ จ้าดในโลกจะได้ฮับปอนผ่านตางเจ้า”
พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า อับราฮัมมีลูกสองคน คนนึ่งเกิดจากแม่ญิงตี้เป๋นขี้ข้า แหมคนนึ่งเกิดจากแม่ญิงตี้มีอิสระ
ย้อนจาอั้นปี้น้องตังหลาย เฮาบ่ได้เป๋นลูกของนางฮาการ์ตี้เป๋นขี้ข้า แต่เฮาเป๋นลูกของนางซาราห์ตี้มีอิสระ
หมู่ต้านกึ๊ดว่าพระคัมภีร์เขียนไปเล่ยไปเท่ยกา ตี้บอกว่า “วิญญาณตี้พระเจ้าใส่ไว้ในจิตใจ๋หมู่เฮานั้น พระองค์ขางขนาด”