กาลาเทีย 2:17 - พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม

¹⁷ ถ้า​ต๋อน​ตี้​เฮา​ยอม​เป๋น​คน​ถูกต้อง​ต๋าม​ธรรม​ผ่าน​ตาง​พระคริสต์ แต่​จาว​ยิว​ถือ​ว่า​เฮา​เป๋น​คน​บาป​ย้อน​บ่เยียะ​ตวย​ต๋าม​บท​บัญญัติ สิ่ง​นี้​หมายความ​ว่า​พระคริสต์​สนับ​สนุน​หื้อ​เฮา​เยียะ​บาป​กา บ่ใจ้​แน่ๆ

กาลาเทีย 2:17 Iomraidhean Croise

มัทธิว 1:21

มารีย์​จะ​เกิด​ลูก​ป้อจาย เมื่อ​เกิด​มา​แล้ว​หื้อ​ตั้ง​จื้อ​ว่า ‘เยซู’ ย้อน​ว่า​ต้าน​จะ​จ้วย​คน​ของ​ต้าน​หื้อ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ”

ลูก๋า 20:16

เขา​ก็​จะ​มา​ฆ่า​หมู่​คน​เจ้า​สวน​หมู่​นั้น​เหีย แล้ว​เอา​สวน​องุ่น​นั้น​ไป​หื้อ​คน​อื่น​เจ้า​ต่อ” คน​ตังหลาย​เมื่อ​ได้ยิน​จาอั้น​ก็​อู้​กั๋น​ว่า “บ่ดี​หื้อ​เป๋น​จาอั้น​เต๊อะ”

โรม 11:7

ถ้า​จาอั้น​จะ​ว่า​จาใด​ดี จาว​อิสราเอล​บ่ได้​ปะ​สิ่ง​ตี้​เขา​เซาะ​หา แต่​มี​คน​จ๋ำนวน​หน้อย​ตี้​พระเจ้า​เลือก​ไว้​นั้น​ได้​ปะ ส่วน​จาว​อิสราเอล​คน​อื่นๆ นั้น พระเจ้า​ก็​เยียะ​หื้อ​ใจ๋​เขา​หลึกหลึ่ง​ไป​เหีย

โรม 15:8

ข้าพเจ้า​ขอ​บอก​ว่า​พระเยซู​คริสต์​มา​ฮับใจ๊​จาว​ยิว​แล้ว เปื้อ​เยียะ​หื้อ​หัน​ว่า​พระเจ้า​สัตย์ซื่อ​ตี้​จะ​เยียะ​ต๋าม​พระสัญญา​ตี้​พระองค์​ได้​หื้อ​ไว้​กับ​ป้อ​อุ๊ย​แม่​หม่อน​ของ​หมู่​เขา

โรม 3:4

บ่ใจ้​จาอั้น​เน่อ เถิงแม้​กู้​คน​จะ​ขี้​จุ​กั๋น​หมด แต่​พระเจ้า​ก็​ยัง​อู้​ก้า​ความ​จริง อย่าง​ตี้​มี​เขียน​ไว้​ใน​พระคัมภีร์​ว่า “เปื้อ​พิสูจน์​ว่า​เมื่อ​พระองค์​อู้​ก็​ถูก กับ​เมื่อ​มี​ก๋าน​ตัดสิน​คดี พระองค์​ก็​มี​ชัย”

โรม 3:6

บ่ใจ้​จาอั้น​เน่อ ถ้า​เป๋น​จาอั้น​แต๊ พระเจ้า​จะ​เป๋น​ผู้​ตัดสิน​คน​ใน​โลก​ได้​จาใด

กาลาเทีย 2:11

แต่​ต่อ​มา​เมื่อ​เปโตร​มา​เถิง​เมือง​อันทิโอก ข้าพเจ้า​ว่า​หื้อ​เขา​ต่อ​หน้า​ย้อน​เขา​เยียะ​ผิด​แน่ๆ

กาลาเทีย 2:15

“หมู่​เฮา​เกิด​มา​เป๋น​จาว​ยิว บ่ใจ้​คน​ต่างจ้าด ตี้​จาว​ยิว​ถือ​ว่า​เป๋น​คน​บาป

กาลาเทีย 3:21

ถ้า​จาอั้น​บท​บัญญัติ​ของ​พระเจ้า​ตี้​หื้อ​โมเสส​กับ​พระสัญญา​ตี้​พระเจ้า​ได้​หื้อ​กับ​อับราฮัม​นั้น​ขัดแย้ง​กั๋น​กา แต๊ๆ แล้ว​บ่ใจ้​จาอั้น ถ้า​บท​บัญญัติ​สามารถ​หื้อ​จีวิต​ตี้​เตี้ยงแต๊​กับ​เฮา​ได้ บ่าเดี่ยว​นี้​เฮา​ก็​คง​เป๋น​คน​ถูกต้อง​ต๋าม​ธรรม ย้อน​เฮา​มี​บท​บัญญัติ​นั้น​แล้ว

กาลาเทีย 6:14

ข้าพเจ้า​บ่ขอ​อวด​อะหยัง​เลย นอก​จาก​เรื่อง​ก๋าน​ต๋าย​บน​ไม้​ก๋าง​เขน​ของ​พระเยซู​คริสต์​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า​ของ​หมู่​เฮา​เต้า​อั้น โดย​ไม้​ก๋าง​เขน​นั้น​โลก​นี้​ได้​ต๋าย​จาก​ข้าพเจ้า​ไป​แล้ว กับ​ข้าพเจ้า​ก็​ได้​ต๋าย​จาก​โลก​นี้​เหมือน​กั๋น

ฮีบรู 8:2

กับ​เป๋น​ผู้​ตี้​เยียะ​หน้าตี้​ใน​สถานตี้​ศักดิ์สิทธิ์​ตี้​สุด คือ​ใน​เต็นท์​ศักดิ์สิทธิ์​ตี้​แต๊​จริง เซิ่ง​พระเจ้า​เป๋น​ผู้​ตั้ง​ขึ้น บ่ใจ้​คน​ตั้ง

1 ยอห์น 3:5

หมู่​ต้าน​ก็​ฮู้​แล้ว​ว่า ก๋าน​ตี้​พระคริสต์​มา​ป๋ากฏ​นั้น​ก็​เปื้อ​มา​ฮับ​เอา​ความ​บาป​ของ​คน​ตังหลาย​ไป​จ๋น​หมด​จ๋น​เสี้ยง ใน​พระองค์​นั้น​บ่มี​ความ​บาป​อัน​ใด​เลย