42 เรื่องนี้ฮู้กั๋นไปใคว่เมืองยัฟฟา เยียะหื้อมีหลายคนมาฮับเจื้อองค์พระผู้เป๋นเจ้า
บ่ากองพระเยซูได้ยินจาอั้น พระองค์ก็อู้ว่า “สุดต๊ายแล้ว ผลของก๋านบ่สบายนี้ก็บ่ใจ้ความต๋าย เปื้อคนจะได้หันความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า กับของพระบุตรของพระองค์ผ่านก๋านบ่สบายนี้”
หมู่จาวยิวตี้มาหามารีย์ได้หันสิ่งตี้พระเยซูเยียะ ก็ปากั๋นเจื้อวางใจ๋พระองค์
ย้อนลาซารัสเป๋นขึ้นจากความต๋ายแต๊ๆ หมู่จาวยิวหลายคนก็เลยละหมู่ผู้นำจาวยิวแล้วไปเจื้อวางใจ๋พระเยซู
พระเยซูฮ้องเอิ้นว่า “ใผตี้เจื้อวางใจ๋เฮา เขาบ่ได้เจื้อวางใจ๋ก้าเฮาเต้าอั้น แต่เขาเจื้อวางใจ๋พระองค์ผู้ตี้ใจ๊เฮามาตวย
บ่าเดี่ยวนี้หื้อเจ้าส่งคนไปตี้เมืองยัฟฟา ไปเจิญซีโมนตี้คนฮ้องว่าเปโตรมาหาเจ้า
แล้วก็เล่าเรื่องตี้เกิดขึ้นตึงหมดตึงเสี้ยงหื้อหมู่เขาฟัง จากนั้นก็ส่งหมู่เขาไปเมืองยัฟฟา
โครเนลิอัสก็อู้หื้อหมู่เฮาฟังว่า เขาหันทูตสวรรค์ยืนอยู่ในบ้านของเขา แล้วอู้ว่า ‘หื้อส่งคนไปตี้เมืองยัฟฟา ไปเจิญซีโมนตี้คนฮ้องกั๋นว่าเปโตรมาหา
ฤทธิ์อำนาจขององค์พระผู้เป๋นเจ้าอยู่กับหมู่เขา เยียะหื้อมีคนมาฮับเจื้อกับตวยต๋ามองค์พระผู้เป๋นเจ้าเป๋นจ๋ำนวนนัก
“ต๋อนตี้ข้าพเจ้าก่ำลังอธิษฐานตี้เมืองยัฟฟานั้น ข้าพเจ้าอยู่ในภาวะเกิ่งหลับเกิ่งตื่น แล้วหันนิมิต มีอย่างนึ่งผ่อเหมือนผ้าสี่แจ่งผืนใหญ่ลงมาเองเหมือนว่ามีคนก๋ำแจ่งผ้าลงมาจากฟ้ามาหาข้าพเจ้า
เมื่อคนตังหลายตี้อาศัยอยู่ในเมืองลิดดากับตี้ราบชาโรนหันจาอั้น หมู่เขาก็เข้ามาฮับเจื้อองค์พระผู้เป๋นเจ้า
ตี้เมืองยัฟฟามีผู้เจื้อเป๋นแม่ญิงคนนึ่งจื้อทาบิธาเป๋นภาษาฮีบรู แต่ภาษากรีกว่าโดรคัสแป๋ว่ากว๋าง นางเป๋นคนจ้วยเอาใจ๋ใส่กับหื้อตานแก่คนตุ๊กคนยากมาตลอด
เมืองลิดดากับเมืองยัฟฟาอยู่บ่ไก๋กั๋น เมื่อหมู่ผู้เจื้อได้ยินว่าเปโตรอยู่ในเมืองลิดดา หมู่เขาก็ใจ๊ป้อจายสองคนไปอ้อนวอนเจิญเปโตรว่า “ขอมาเวยๆ เต๊อะ”
เปโตรอยู่ในเมืองยัฟฟาต่อไปแหมหลายวัน ต้านอยู่ตวยคนจื้อซีโมนผู้มีอาชีพเป๋นสล่าฟอกหนัง