23 “เมื่อโมเสสอายุได้สี่สิบปี๋ ต้านกึ๊ดใจ๋ใค่ไปแอ่วหาปี้น้องจาวอิสราเอลของต้าน
เมื่อเวลาผ่านไปปอสมควร เปาโลอู้กับบารนาบัสว่า “เฮาปิ๊กไปแอ่วหาหมู่ปี้น้องผู้เจื้อต๋ามเมืองตี้เกยบอกถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้าดีบ๋อ เปื้อผ่อว่าความเจื้อของหมู่เขาเป๋นจาใดพ่อง”
เมื่อต้านซัดต๋าหันจาวอิสราเอลคนนึ่งถูกจาวอียิปต์คนนึ่งค่ำ ต้านก็เข้าไปจ้วย แล้วฆ่าป้อจายจาวอียิปต์คนนั้นต๋าย เป๋นก๋านแก้แค้นหื้อ
แต่ขอบพระคุณพระเจ้าผู้ตี้หื้อทิตัสมีใจ๋ห่วงหมู่ต้านเหมือนเฮาตวย
ของตี้ดีกับดีพร้อมกู้อย่างก็มาจากสวรรค์ คือมาจากพระเจ้า ผู้ตี้สร้างกู้อย่างตี้ส่องแสงในต๊องฟ้า แต่พระองค์บ่เปี่ยนแปลง บ่เหมือนกับสิ่งหมู่นั้นกาว่าเงาของมันตี้เปี่ยนไปเปี่ยนมา
ย้อนพระเจ้าได้ดลใจ๋หื้อหมู่เขาเยียะตวยต๋ามแผนก๋านของพระองค์ โดยก๋านเยียะหื้อหมู่เขาตกลงฮ่วมใจ๋กั๋นตี้จะมอบสิทธิอำนาจในก๋านปกครองหื้อกับสัตว์ฮ้าย จ๋นกว่าสิ่งตี้พระเจ้าอู้ไว้จะสำเร็จ