40 หมู่เขาก็ยอมฟังกำแนะนำของกามาลิเอล จึงฮ้องหมู่อัครทูตเข้ามา แล้วก็ใจ๊คนเฆี่ยน กับสั่งห้ามบ่หื้ออู้ในนามพระเยซูแหม แล้วก็ปล่อยตั๋วไป
หละวังหื้อดี ย้อนว่าคนหมู่นั้นจะยับต้านตังหลายปาไปขึ้นศาล แล้วเฆี่ยนลงโต้ษต้านตี้ก๋างธรรมศาลาของจาวยิว
แล้วจะมอบต้านหื้อกับคนต่างจ้าดเฆี่ยนตี๋กับเยาะเย้ย แล้วก็ปาไปเขิงตี้ไม้ก๋างเขนจ๋นต๋าย แต่ในวันตี้สามพระเจ้าจะเยียะหื้อเป๋นขึ้นจากความต๋าย”
ย้อนจาอั้น เฮาจะส่งผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า คนตี้มีปั๋ญญา กับธรรมาจ๋ารย์มาหาเจ้าตังหลาย แล้วเจ้าตังหลายก็จะยับเขาหมู่นั้นไปฆ่าเหียพ่อง ไปเขิงบนไม้ก๋างเขนพ่องไปเฆี่ยนในธรรมศาลาของจาวยิวพ่อง ไล่หมู่เขาหนีจากเมืองนึ่งไปแหมเมืองนึ่งพ่อง
แต่จงหละวังตั๋วไว้หื้อดี ย้อนว่าหมู่ต้านจะถูกยับปาไปขึ้นศาล จะถูกเฆี่ยนถูกตี๋ในธรรมศาลาของจาวยิว กับจะต้องไปยืนต่อหน้าเจ้าเมือง ต่อหน้ากษัตริย์ย้อนว่าหมู่ต้านติดต๋ามเฮา เปื้อจะเป๋นพยานเรื่องเฮาต่อหน้าหมู่เขา
เมื่อเถิงหน้าเก็บหน่วยองุ่น เจ้าของสวนก็หื้อลูกจ้างไปฮับส่วนแบ่งองุ่น หมู่คนเจ้าก็ยับลูกจ้างคนนั้นไว้แล้วบุบตี๋ แล้วไล่ปิ๊กโดยบ่ได้อะหยังติดมือไปสักอย่าง
“หมู่เฮาสั่งห้ามอย่างเด็ดขาดแล้วว่า บ่หื้อสอนในนามของพระเยซูเวลาตี้สั่งสอนบ่ใจ้กา แต่หมู่เจ้าก็ยังเผยแพ่กำสอนของเจ้านี้ไปใคว่กรุงเยรูซาเล็ม แล้วตั้งใจ๋นาบโต้ษหมู่เฮาว่าเยียะหื้อเยซูต้องต๋าย”
หมู่จาวยิวเฆี่ยนข้าพเจ้าห้ารอบ รอบละสามสิบเก้าเตื้อ