30 พระเจ้าของป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮาเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋าย ผู้ตี้ต้านตังหลายฆ่าโดยเอาพระองค์เขิงบนไม้ก๋างเขนจ๋นต๋ายนั้น
ย้อนพระเจ้าได้เมตต๋าป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่เฮา กับกึ๊ดเถิงพันธสัญญาอันบริสุทธิ์ของพระองค์
หมู่เฮาก็เป๋นพยานเถิงก๋านงานตึงหมดตึงเสี้ยงตี้พระองค์เยียะในกรุงเยรูซาเล็มกับในแคว้นยูเดียนั้น หมู่เขาฆ่าพระองค์โดยเขิงบนไม้ก๋างเขน
โดยเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋าย อย่างตี้เขียนไว้ในหนังสือสดุดีบทตี้สองว่า ‘เจ้าเป๋นลูกของเฮา วันนี้เฮาได้เป๋นป้อของเจ้า’
ตี้อู้มานี้หมายเถิงพระเยซูตี้พระเจ้าเยียะหื้อเป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว หมู่เฮาจึงเป๋นพยานในเรื่องนี้
“อานาเนียบอกว่า ‘พระเจ้าของป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่เฮาเลือกต้านหื้อฮู้เถิงความต้องก๋านของพระองค์ กับหื้อหันพระองค์ตี้ถูกต้องต๋ามธรรม กับหื้อได้ยินกำอู้จากปากของพระองค์ตวย
เมื่อพระเจ้าแต่งตั้งพระเยซูผู้ฮับใจ๊พระองค์ พระเจ้าก็ส่งต้านมาหื้อจาวอิสราเอลก่อน เปื้อปั๋นปอนหื้อหมู่ต้าน โดยหื้อต้านตังหลายปิ๊กงว้ายจากเส้นตางจีวิตตี้บ่ดี”
พระเยซูคริสต์ได้จ้วยเฮาหื้อป๊นจากก๋านแจ้งสาปของบทบัญญัติแล้ว พระองค์ยอมถูกแจ้งสาปแตนเฮา ต๋ามตี้พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า “คนตี้ถูกแขวนไว้บนเก๊าไม้เป๋นคนถูกแจ้งสาป”
พระองค์ใจ๊ตั๋วของพระองค์แบกบาปของหมู่เฮาไว้บนไม้ก๋างเขนนั้น เปื้อหมู่เฮาจะได้ต๋ายจากความบาป แล้วใจ๊จีวิตตี้ถูกต้องต๋ามธรรม หมู่ต้านได้ฮับก๋านฮักษาหื้อหายก็ย้อนแผลจากตั๋วพระองค์นี้ละ