11 ในเวลาตี้ป้อจายคนนั้นก๋ำแขนเปโตรกับยอห์น ตี้ระเบียงวิหารของซาโลมอนนั้น คนตังหลายก็งืดขนาดปากั๋นแตกตื่นล่นมาผ่อ
พระเยซูก็ใจ๊เปโตรกับยอห์นล่วงหน้าไปก่อน สั่งเขาว่า “ไปจัดเกียมมื้อปัสกาไว้หื้อหมู่เฮากิ๋นตวยกั๋น”
คนตี้ผีออกจากตั๋วแล้ว อ้อนวอนขอไปกับพระองค์ แต่พระเยซูสั่งเขาว่า
พระเยซูก่ำลังเตียวอยู่ตี้ระเบียงนึ่งในพระวิหารจื้อ ระเบียงของซาโลมอน
เมื่อได้ยินเสียงจาอั้น คนตังหลายก็ปากั๋นมาผ่อ แล้วก็ปากั๋นงืดตี้ได้ยินหมู่ผู้เจื้ออู้เป๋นภาษาหมู่เขา
เมื่อเปโตรหันจาอั้น ก็อู้กับหมู่เขาว่า “ปี้น้องจาวอิสราเอลเหย งืดใจ๋กับเรื่องนี้เยียะหยัง ปักต๋าผ่อหมู่เฮาเยียะหยัง เหมือนกับว่าป้อจายคนนี้เตียวได้ย้อนอำนาจของเฮา กาว่าเฮาเป๋นคนเคร่งตางศาสนาจ๋นพระเจ้าเปิงใจ๋จาอั้นกา
ป้อจายคนนี้บ่ากองหันเปโตรกับยอห์นก่ำลังเตียวมา เขาก็ฮ้องขอสตางค์
เปโตรกับยอห์นก็ปักต๋าผ่อไปตี้ป้อจายคนนั้นแล้วอู้ว่า “ผ่อเฮานิ”
หมู่อัครทูตได้แสดงก๋านปาฏิหาริย์ตึงหมายสำคัญหลายอย่างในคนตังหลาย กับหมู่ผู้เจื้อก็มาจุมนุมกั๋นตี้ระเบียงวิหารของซาโลมอน