7 หัวหน้าของเกาะจื้อปูบลิอัส มีตี้ดินอยู่ใก้ต๋ำหมู่นั้น เขาเจิญหมู่เฮาเข้าไปในบ้าน แล้วเลี้ยงดูหมู่เฮาเป๋นอย่างดีเป๋นเวลาสามวัน
เขาอยู่ตวยเจ้าเมืองจื้อเสอร์จีอัส เปาลุส เซิ่งเป๋นคนฮู้คนหลวก เจ้าเมืองเจิญบารนาบัสกับเซาโลมาหา เปื้อหื้ออู้ถ้อยกำของพระเจ้าหื้อฟัง
ต๋อนตี้กัลลิโอเป๋นเจ้าเมืองแคว้นอาคายานั้น จาวยิวปากั๋นหลุ้มใส่เปาโล แล้วก็ปาไปตี้ศาล
เกียมม้าหื้อเปาโลสักสองสามตั๋ว แล้วคุ้มกั๋นเขาไปจ๋นแผวเจ้าเมืองเฟลิกส์อย่างปลอดภัย”
คนปื๊นเมืองในเกาะนี้ใจ๋ดีกับหมู่เฮาขนาด หมู่เขาต้อนฮับหมู่เฮากับดังไฟหื้อหมู่เฮาย้อนฝนตกอากาศหนาว
หมู่เขากึ๊ดว่าตั๋วเปาโลจะต้องบวม กาว่าโก้นลงต๋ายตันที แต่หลังจากถ้าผ่อจ้าดเมินก็บ่หันมีอะหยังเกิดขึ้นกับเปาโล หมู่เขาจึงกึ๊ดแหมใหม่ อู้กั๋นว่าเปาโลเป๋นเทพเจ้า
ป้อของปูบลิอัสบ่สบายนอนอยู่บนเตียง เขาเมื่อยกับเป๋นโรคบิด เปาโลจึงเข้าไปหาต้าน แล้วฮักษาโดยก๋านอธิษฐานวางมือบนตั๋วของต้าน ต้านก็หายเป๋นปกติ
เขาจะต้องมีจื้อเสียงดีในก๋านเยียะความดี เกยเอาใจ๋ใส่ผ่อกอยลูกเต้า มีน้ำใจ๋ฮับแขก ถ่อมตั๋วฮับใจ๊คนของพระเจ้า จ้วยเหลือคนตุ๊ก กับหมั่นเยียะความดีกู้อย่าง
บ่ดีลืมต้อนฮับแขกแปลกหน้า ย้อนว่าบางคนตี้เยียะจาอี้ ได้ต้อนฮับทูตสวรรค์อย่างบ่ฮู้ตั๋ว