3 ต๋อนตี้เปาโลเก็บกิ่งไม้แห้งหอบนึ่งมาใส่ไฟ มีงูปิ๊ดตั๋วนึ่งเลื้อยออกมาจากก๋องหลัวย้อนไฟฮ้อน มันขบติดมือของเปาโล
หมู่เจ้าเป๋นคนตี้เผียบเหมือนงูปิ๊ด แล้วคนบ่ดีนักอย่างเจ้าจะอู้สิ่งดีได้จาใด ย้อนในใจ๋เป๋นจาใดปากก็อู้มาจาอั้น
“หมู่จ้าดงู หมู่จ้าดงูปิ๊ด หมู่เจ้าจะป๊นจากหม้อหน้าฮกได้จาใด
แต่เมื่อยอห์นหันหมู่ฟาริสีกับหมู่สะดูสีหลายคนปากั๋นมาเปื้อจะฮับบัพติศมา ยอห์นว่าหื้อหมู่เขาว่า “หมู่จ้าดงูปิ๊ด ใผเตื๋อนหื้อหมู่เจ้าหลบหนีจากก๋านลงโต้ษของพระเจ้า ตี้ก่ำลังจะมาเถิง
เขาจะหยุบงูปิ๊ดได้ ถ้ากิ๋นของมีปิ๊ดก็จะบ่เป๋นอันตรายต่อเขา เขาจะเอามือวางบนตั๋วคนป่วย คนหมู่นั้นก็จะหายป่วย”
คนปื๊นเมืองในเกาะนี้ใจ๋ดีกับหมู่เฮาขนาด หมู่เขาต้อนฮับหมู่เฮากับดังไฟหื้อหมู่เฮาย้อนฝนตกอากาศหนาว
หมู่คนปื๊นเมืองหันงูปิ๊ดขบติดมือของเปาโลห้อยต้อนหล้อน ก็อู้กั๋นว่า “คนนี้ต้องฆ่าคนต๋ายแน่ๆ เถิงแม้เขาจะรอดต๋ายจากทะเล แต่เจ้าแม่แห่งความยุติธรรมตึงบ่ยอมหื้อรอดต๋ายไปได้”
หมู่เขาเป๋นคนฮับใจ๊ของพระคริสต์กา ข้าพเจ้าก็เป๋นนักเหลือนั้นแหม (ข้าพเจ้าอู้อย่างคนเป๋นผีบ้า) ข้าพเจ้าฮำเยียะก๋านนักเหลือหมู่เขา ติดคอกนักเหลือหมู่เขา ถูกเฆี่ยนนักเหลือหมู่เขา หวิดต๋ายหลายเตื้อ
มีคนฮู้จักกั๋นใคว่ เขาก็หาว่าบ่มีใผฮู้จัก เขาหาว่าใก้จะต๋าย แต่ผ่อลอเฮายังมีจีวิตอยู่ เฮาถูกลงโต้ษแต่ก็ยังบ่ต๋าย