2 คนปื๊นเมืองในเกาะนี้ใจ๋ดีกับหมู่เฮาขนาด หมู่เขาต้อนฮับหมู่เฮากับดังไฟหื้อหมู่เฮาย้อนฝนตกอากาศหนาว
กาว่าคนตี้เอาน้ำเย็นสักแก้วนึ่งหื้อสาวกตี้ต่ำต้อยตี้สุด ย้อนหันว่าเขาเป๋นสาวกของเฮา เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า คนนั้นก็จะได้ฮับรางวัลแน่นอน”
ตี้หั้นหมู่ขี้ข้ากับทหารฮักษาพระวิหารดังไฟยืนหิงหื้ออุ่นกั๋นอยู่ย้อนอากาศมันหนาว เปโตรก็ไปยืนหิงไฟอยู่กับหมู่เขาตวย
วันถัดมาหมู่เฮาก็มาแผวต้าเฮือเมืองไซดอน ยูเลียสดีต่อเปาโลขนาด ยอมหื้อเปาโลไปแอ่วหาหมู่เปื้อนๆ ได้ เปื้อเขาหมู่นั้นจะจ้วยเหลือต้านต๋ามความจ๋ำเป๋น
ต๋อนตี้เปาโลเก็บกิ่งไม้แห้งหอบนึ่งมาใส่ไฟ มีงูปิ๊ดตั๋วนึ่งเลื้อยออกมาจากก๋องหลัวย้อนไฟฮ้อน มันขบติดมือของเปาโล
หมู่คนปื๊นเมืองหันงูปิ๊ดขบติดมือของเปาโลห้อยต้อนหล้อน ก็อู้กั๋นว่า “คนนี้ต้องฆ่าคนต๋ายแน่ๆ เถิงแม้เขาจะรอดต๋ายจากทะเล แต่เจ้าแม่แห่งความยุติธรรมตึงบ่ยอมหื้อรอดต๋ายไปได้”
ข้าพเจ้าเป๋นหนี้ตี้ต้องบอกข่าวดีต่อคนกู้จ้าด ตึงคนกรีก ตึงคนตี้บ่ใจ้กรีก คนมีก๋านศึกษากับคนบ่มีก๋านศึกษาตวย
หื้อยอมฮับคนตี้ยังมีความเจื้อหน้อยอยู่ บ่ดีเถียงกั๋นเกี่ยวกับเรื่องกำกึ๊ดตี้ต่างกั๋น
คนตี้กิ๋นกู้อย่างก็ห้ามดูแควนคนตี้บ่กิ๋น คนตี้บ่กิ๋นก็ห้ามนาบโต้ษคนตี้กิ๋นกู้อย่าง ย้อนพระเจ้าได้ยอมฮับเขาแล้ว
คนต่างจ้าดตังหลายตี้บ่ได้เข้าพิธีสุหนัต แต่เยียะต๋ามกำสอนในบทบัญญัติ เขาก็จะนาบโต้ษต้านผู้มีบทบัญญัติกับได้เข้าพิธีสุหนัตแล้ว แต่บ่เยียะต๋ามบทบัญญัตินั้น
แล้วถ้าข้าพเจ้าบ่เข้าใจ๋ภาษานั้นตี้เขาอู้กั๋น ข้าพเจ้าก็เป๋นเหมือนคนละจ้าดคนละภาษากั๋นกับคนตี้อู้ กับคนตี้อู้ก็เป๋นเหมือนคนละจ้าดคนละภาษากับข้าพเจ้าตวย
ต้องฮำเยียะก๋านหนัก อดหลับอดนอนเจื่อๆ อยากข้าวกั้นน้ำ อดข้าวหลายเตื้อ ทนหนาวกับเสื้อผ้าก็บ่มีใส่
จีวิตใหม่นี้บ่มีก๋านแบ่งว่าเป๋นจาวยิวกาว่าเป๋นจาวกรีก เป๋นคนตี้เข้าพิธีสุหนัตกาว่าบ่ได้เข้า เป๋นคนบ่มีวัฒนธรรมกาว่าคนเป๋นป่าเถื่อน เป๋นขี้ข้ากาว่าบ่ใจ้ สิ่งหมู่นี้บ่สำคัญในสายต๋าของพระเจ้า ตี้สำคัญคือพระคริสต์อยู่ในจีวิตกู้คนตี้เจื้อ
บ่ดีลืมต้อนฮับแขกแปลกหน้า ย้อนว่าบางคนตี้เยียะจาอี้ ได้ต้อนฮับทูตสวรรค์อย่างบ่ฮู้ตั๋ว