18 ถัดมาแหมวัน ลมก็ยังปั๊ดเฮือปิ๋วไปปิ๋วมา หมู่เขาจึงจ้วยกั๋นเอาของตี้ใส่มาบนเฮือโจ้งลงทะเล
จะมีประโยชน์อะหยังถ้าได้เป๋นเจ้าของกู้สิ่งกู้อย่างในโลกนี้ แต่ต้องเสียจีวิตของตั๋วไปเหีย ต้านจะเอาอะหยังไปแลกกับจีวิตของต้านปิ๊กคืนมาได้
ย้อนว่าจีวิตสำคัญนักเหลือของกิ๋น กับตั๋วของคนเฮาก็สำคัญนักเหลือผ้านุ่ง
เศรษฐีก็ยกย่องป้อบ้านขี้โก๋งคนนั้นว่าเขาหลวกในเรื่องนี้ ย้อนว่าคนตังหลายตี้อยู่ฝ่ายโลกนี้ก็หลวกในเรื่องของโลกนักเหลือคนของพระเจ้า
เมื่อเถิงวันถ้วนสาม หมู่เขาก็ยังต้องเอาเครื่องมือของใจ๊ในเฮือโจ้งลงทะเลเหีย
เมื่อกิ๋นข้าวกิ๋นน้ำกั๋นจ๋นอิ่มแล้ว หมู่เขาก็ปากั๋นเอาข้าวสาลีในเฮือโจ้งลงทะเลแหม เปื้อหื้อเฮือเบาขึ้น
ย้อนจาอั้น เมื่อเฮามีพยานจ๋ำนวนนักอยู่แวดหัวแวดเก้าเฮาจาอี้แล้ว ก็หื้อเฮาละขว้างกู้สิ่งกู้อย่างตี้ขวางเฮา กับบาปตี้เกาะติดเฮาเหีย หื้อเฮาอดทนแข่งล่นไปต๋ามตางตี้อยู่ตังหน้าเฮา