6 “เมื่อข้าพเจ้าเตียวตางใก้จะแผวเมืองดามัสกัส เวลาต๋อนนั้นประมาณเตี้ยง จู่ๆ ก็มีแสงแจ้งจากต๊องฟ้าส่องลงมาตี้ตั๋วข้าพเจ้า
แล้วตั๋วของพระองค์ก็เปี่ยนไปต่อหน้าต่อต๋าหมู่เขา หน้าของพระองค์ส่องแสงแจ้งเหมือนตะวัน เสื้อผ้าก็ขาวจ๋นเหลื้อมมาบๆ
ข้าพเจ้าก็โก้นลงดิน แล้วได้ยินเสียงอันดังว่า ‘เซาโล เซาโลเหย เจ้าค่ำเฮาเยียะหยัง’
ตึงสองหมู่จึงผิดเถียงกั๋นเสียงดังนักขึ้นติกๆ แล้วมีธรรมาจ๋ารย์บางคนตี้เป๋นฟาริสียืนขึ้นเถียงอย่างหนักแน่นว่า “หมู่เฮาบ่หันว่าป้อจายคนนี้เยียะผิดอะหยังสักหน้อย วิญญาณกาว่าทูตสวรรค์อาจจะอู้กับเขาแต๊”
แล้วพระองค์ก็มาป๋ากฏหื้อข้าพเจ้าหันเป๋นคนสุดต๊าย เหมือนข้าพเจ้าเป๋นหละอ่อนตี้เกิดก่อนก๋ำหนด
ในมือขวาของพระองค์ก๋ำดาวอยู่เจ็ดดวง มีดาบสองคมออกมาจากปากพระองค์ กับหน้าของพระองค์เหมือนกับตะวันตี้ก่ำลังส่องแสงแจ้งขนาด