14 เมื่ออ้อนวอนเปาโลบ่ได้ผล หมู่เฮาก็ปากั๋นเลิก แล้วบอกว่า “ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านขององค์พระผู้เป๋นเจ้าก็แล้วกั๋น”
แล้วพระองค์เตียวห่างออกไปหน้อย ก็ก้มหน้าลงปื๊น แล้วอธิษฐานว่า “พระบิดาเจ้าข้า ถ้าเป๋นไปได้ ขอหื้อถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปจากข้าพระองค์เหียเต๊อะ แต่ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์บ่ใจ้ของข้าพระองค์”
พระองค์ปิ๊กไปอธิษฐานแหมเป๋นเตื้อตี้สองว่า “ข้าแต่พระบิดา ถ้าถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปบ่ได้ จ๋ำเป๋นต้องกิ๋นแต๊ๆ ก็ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์เต๊อะ”
ขอหื้อแผ่นดินของพระองค์มาตั้งอยู่ ขอหื้อคนตังหลายเยียะตวยต๋ามความต้องก๋านของพระองค์ในโลกนี้เหมือนอย่างเดียวกั๋นตี้เยียะในสวรรค์
พระองค์บอกหมู่เขาว่า “เมื่ออธิษฐานหื้อว่า ‘ข้าแต่พระบิดาขอหื้อนามของพระองค์เป๋นตี้นับถือ ขอหื้อแผ่นดินของพระองค์มาตั้งอยู่
“พระบิดาเจ้าข้า ถ้าพระองค์ปอใจ๋ ขอหื้อถ้วยแห่งความตุ๊กยากนี้ป๊นไปจากข้าพระองค์เหียเต๊อะ แต่ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านของพระองค์บ่ใจ้ของข้าพระองค์”