20 ตะวันจะมืดไป เดือนจะก๋ายเป๋นสีแดงเหมือนเลือด ก่อนจะเถิงวันอันยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป๋นเจ้า
“ตันทีตี้เวลาตุ๊กยากลำบากนั้นผ่านป๊นไปแล้ว ‘ตะวันจะมืดตึ๊ก เดือนจะบ่ส่องแสง ดาวจะหยวะตกจากต๊องฟ้า หมู่ผู้มีอำนาจตังหลายในต๊องฟ้าก็จะสั่นไหวเฝื่อนคลอน’
ตั้งแต่ต๋อนเตี้ยงวัน ก็มืดไปใคว่แผ่นดินจ๋นเถิงบ่ายสามโมง
“หลังจากเวลาตุ๊กยากลำบากนั้นผ่านป๊นไปแล้ว ‘ตะวันจะมืดตึ๊ก เดือนจะบ่ส่องแสง
“จะมีหมายสำคัญตี้ตะวัน เดือนกับดาวตังหลาย กับในแผ่นดินโลกนั้น ประเทศต่างๆ จะมีความตุ๊กเดือดฮ้อน กับมีความสับสนในความปั่นป่วนกับเสียงดังของทะเลกับคลื่น
เฮาจะแสดงสิ่งปาฏิหาริย์ในต๊องฟ้าตังบน ตึงหมายสำคัญตี้แผ่นดินโลกตังลุ่ม จะมีเลือด มีไฟ มีหมอกควันมืดตึ๊บ
แล้วคนตี้ฮ้องขอพระเจ้าจ้วยก็จะรอดป๊น’
หมู่ต้านต้องมอบป้อจายคนนั้นหื้อซาต๋านทำลายสันดานบาปหื้อฉิบหายไป เปื้อหื้อจิตวิญญาณของเขารอดได้ในวันตี้องค์พระผู้เป๋นเจ้าปิ๊กมา
ย้อนว่าต้านตังหลายฮู้ดีอยู่แล้วว่า วันอันยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป๋นเจ้า จะมาเหมือนขโมยตี้มาในต๋อนเมื่อคืน
แต่วันอันยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป๋นเจ้า จะมาเหมือนขโมย วันนั้นดวงดาวต่างๆ ในต๊องฟ้าจะหายไปพร้อมกั๋นโดยเสียงสนั่นปั่นปื๊นของลูกไฟ แผ่นดินโลกกับสิ่งตี้มีอยู่บนโลกจะถูกเผาทำลายจ๋นหมด
แล้วโดยถ้อยกำเดียวกั๋นนั้น พระเจ้าสั่งหื้อเก็บฮักษาต๊องฟ้ากับแผ่นดินโลกตี้ยังเหลืออยู่บ่าเดี่ยวนี้ไว้หื้อไฟเผาในวันตัดสินลงโต้ษบาป กับคนตี้บ่ยำเก๋งพระเจ้าจะถูกทำลายไปเหีย
จากนั้นทูตสวรรค์องค์ตี้สี่ก็ถอกสลุงของต๋นลงตี้ตะวัน เซิ่งเยียะหื้อตะวันมีอำนาจตี้จะเผาคนตังหลายด้วยไฟ
เมื่อลูกแกะเปิดก๋าจ๊ำตี้หกออก ข้าพเจ้าหันแผ่นดินไหวอย่างแฮง ตะวันก็มืดดำไปเหมือนผ้ากระสอบสีดำๆ เดือนก็ก๋ายเป๋นสีแดงเหมือนเลือด