15 แต่มีวันนึ่ง หมู่เขาสั่งผีฮ้ายออกจากป้อจายคนนึ่ง แต่ผีฮ้ายก็ตอบหมู่เขาว่า “ข้าก็ฮู้จักพระเยซู เปาโลข้าก็ฮู้จัก แต่หมู่สูเป๋นใผกา”
ฮ้องเสียงดังว่า “พระเยซูจาวนาซาเร็ธ มายุ่งกับหมู่เฮาเยียะหยัง ต้านจะมาทำลายหมู่เฮากา เฮาฮู้ว่าต้านเป๋นใผ ต้านเป๋นผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า”
พระองค์จึงฮักษาคนจ๋ำนวนนักตี้เป๋นพยาธิพะยำต่างๆ หื้อหาย ตึงขับไล่ผีออกไปจากหลายคนแหมตวย แต่พระองค์ห้ามบ่หื้อหมู่มันอู้ ย้อนหมู่มันฮู้แล้วว่าพระองค์เป๋นใผ
ลูกบ่าวเจ็ดคนของเสวาหัวหน้าปุโรหิตของจาวยิวก็เยียะจาอี้เหมือนกั๋นกู้คน
แล้วคนตี้ถูกผีเข้าอยู่นั้นก็ต๋างหยางใส่หมู่เขา แล้วเยียะหื้อหมู่เขาจ๋นเสื้อผ้าหลวะหมด เขาตึงหมดนั้นก็ปากั๋นล่นหนีออกจากเฮือนป๋วยตั๋วโจ๊ะโละ ต๋ามเนื้อต๋ามตั๋วมีแผลเลือดไหลหลายตี้
ต้านเจื้อว่าพระเจ้ามีองค์เดียวก็ดี หมู่ผีฮ้ายก็เจื้อเหมือนกั๋น กับมันก็กั๋วจ๋นตั๋วสั่นถาบๆ ตวย