10 เปาโลเยียะจาอี้อยู่สองปี๋ เยียะหื้อกู้คนตี้อาศัยอยู่ในแคว้นเอเชียตึงจาวยิวกับจาวกรีกได้ยินได้ฟังถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้า
เมื่อต้านเจ้าเมืองหันเหตุก๋ารณ์ตี้เกิดขึ้นนั้นก็ฮับเจื้อ ย้อนอัศจ๋รรย์ใจ๋ในกำสอนเรื่ององค์พระผู้เป๋นเจ้า
แล้วเปาโลกับคนตี้ไปตวยกั๋นก็เตียวตางผ่านเขตแดนแคว้นฟรีเจียกับแคว้นกาลาเทีย ย้อนว่าในเวลานั้นพระวิญญาณบริสุทธิ์บ่หื้อหมู่ต้านไปบอกถ้อยกำของพระเจ้าตี้แคว้นเอเชีย
เปาโลจึงอยู่ในเมืองโครินธ์สั่งสอนถ้อยกำของพระเจ้าเป๋นเวลานึ่งปี๋เกิ่ง
กู้วันสะบาโตเปาโลจะไปยกเหตุผลโต้เถียงในธรรมศาลาของจาวยิว เปื้อจั๊กจวนจาวยิวกับจาวกรีกหื้อมาเจื้อในสิ่งตี้อู้เกี่ยวกับพระเยซู
เหตุก๋ารณ์หมู่นี้เยียะหื้อถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้าแพ่ขยายออกไปอย่างมีฤทธิ์อำนาจ กับเกิดผลมีคนฮับเจื้อนักขึ้นติกๆ
เปาโลก็ส่งผู้จ้วยตึงสองของต้านคือทิโมธีกับเอรัสทัสไปแคว้นมาซิโดเนีย ส่วนตั๋วของเปิ้นย้างตี้แคว้นเอเชียต่อไปแหมหน้อย
เปาโลไปอู้ในธรรมศาลาของจาวยิวอย่างบ่กั๋วใผเป๋นเวลาสามเดือน เขายกเหตุผลโต้เถียงจั๊กจวนจาวยิวหื้อเจื้อเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า
ตี้เป๋นจาวปารเธีย จาวมีเดีย ตึงจาวเอลาม ตึงคนตี้อยู่ในเขตแดนเมโสโปเตเมีย ตึงคนตี้อยู่ในแคว้นยูเดีย แคว้นคัปปาโดเซีย แคว้นปอนทัส แคว้นเอเชีย
เมื่อหมู่ผู้ปกครองมาแผวแล้ว เปาโลอู้ว่า “ต้านตังหลายก็ฮู้แล้วว่าข้าพเจ้าใจ๊จีวิตจาใดพ่องตลอดเวลาตี้ข้าพเจ้าอยู่ตวยหมู่ต้าน ตั้งแต่วันหนทีตี้ข้าพเจ้ามาแผวแคว้นเอเชียนี้
ย้อนจาอั้นเฝ้าหละวังตั๋วไว้หื้อดี ขอหื้อกึ๊ดเถิงว่าข้าพเจ้าฮับความตุ๊กในก๋านตักเตื๋อนสั่งสอนหมู่ต้านตึงเมื่อวันเมื่อคืนตลอดสามปี๋
แต่มีบางคนมาจากธรรมศาลาของจาวยิว จื้อธรรมศาลาขี้ข้ามีอิสระ มาเถียงกับสเทเฟน หมู่เขาเป๋นจาวยิวมาจากเมืองไซรีน เมืองอเล็กซานเดรีย แคว้นซิลีเซีย และแคว้นเอเชีย
ข้าพเจ้าบ่อายตี้จะบอกข่าวดี ย้อนว่าเรื่องข่าวดีเป๋นฤทธิ์อำนาจตี้มาจากพระเจ้า เปื้อจ้วยหื้อกู้คนตี้เจื้อ ได้รอดป๊นบาปโต้ษ จ้วยจาวยิวก่อนแล้วก็จ้วยคนต่างจ้าด
พระเจ้าถือว่าจาวยิวกับคนต่างจ้าดบ่ต่างกั๋น ย้อนพระองค์เป๋นองค์พระผู้เป๋นเจ้าของกู้คน กับพระองค์จะปั๋นปอนอย่างเต๋มตี้หื้อกับกู้คนตี้อ้อนวอนขอพระองค์
ข้าพเจ้าใค่ถามว่า “หมู่จาวอิสราเอลยังบ่ได้ยินเรื่องข่าวดีนั้นเตื้อกา” หมู่เขาได้ยินแล้วแน่นอน ต๋ามตี้พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า “เสียงของหมู่เขาดังไปใคว่โลก กำของหมู่เขาก็ลามไปแผวจ๋นสุดแผ่นดินโลก”
โดยพระเยซูคริสต์ต้านตังหลายบ่มีก๋านแยกว่าเป๋นจาวยิวกาว่าจาวกรีก เป๋นขี้ข้ากาว่ามีอิสระ เป๋นป้อจายกาว่าแม่ญิง แหมต่อไป ย้อนว่าหมู่ต้านได้เป๋นอันนึ่งอันเดียวกั๋นในพระเยซูคริสต์แล้ว
จีวิตใหม่นี้บ่มีก๋านแบ่งว่าเป๋นจาวยิวกาว่าเป๋นจาวกรีก เป๋นคนตี้เข้าพิธีสุหนัตกาว่าบ่ได้เข้า เป๋นคนบ่มีวัฒนธรรมกาว่าคนเป๋นป่าเถื่อน เป๋นขี้ข้ากาว่าบ่ใจ้ สิ่งหมู่นี้บ่สำคัญในสายต๋าของพระเจ้า ตี้สำคัญคือพระคริสต์อยู่ในจีวิตกู้คนตี้เจื้อ
ต้านก็ฮู้ว่าคนตังหลายในแคว้นเอเชียหนีละข้าพเจ้าไปหมด รวมตึงฟีเจลัสกับเฮอร์โมเกเนสสองคนนี้ตวย
จดหมายฉบับนี้จาก เปโตรอัครทูตของพระเยซูคริสต์ เถิงคนตี้เป๋นเหมือนคนต่างด้าวของโลกนี้ตี้พระเจ้าได้เลือกไว้ ตี้ได้แตกขะแลขะแจไปอยู่ต๋ามแคว้นปอนทัส แคว้นกาลาเทีย แคว้นคัปปาโดเซีย แคว้นเอเชีย กับแคว้นบิธีเนีย
เสียงนั้นอู้ว่า “หื้อเขียนกู้สิ่งกู้อย่างตี้ต้านหันลงไว้ในหนังสือ แล้วส่งไปหื้อคริสตจักรตึงเจ็ด คือคริสตจักรตี้อยู่ในเมืองเอเฟซัส เมืองสเมอร์นา เมืองเปอร์กามัม เมืองธิยาทิรา เมืองซาร์ดิส เมืองฟิลาเดลเฟีย กับเมืองเลาดีเซีย”
จากยอห์น เถิงคริสตจักรตึงเจ็ดตี้อยู่ในแคว้นเอเชีย ขอหื้อต้านตังหลายได้ฮับพระคุณกับสันติสุขจากพระเจ้าผู้เป๋นอยู่ตลอดในอดีต บ่าเดี่ยวนี้ กับตี้จะมาในปายหน้า กับจากวิญญาณตึงเจ็ดตี้เฝ้าอยู่ต่อหน้าบัลลังก์ของพระองค์