กิจก๋าน 17:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม

² ต๋าม​ปกติ​เปาโล​ก็​ไป​ธรรมศาลา​ใน​วัน​สะบาโต แล้ว​อ้าง​พระคัมภีร์​มา​โต้ตอบ​กับ​หมู่​เขา​รวม​เป๋น​เวลา​สาม​วัน​สะบาโต

กิจก๋าน 17:2 Iomraidhean Croise

มัทธิว 26:24

บุตรมนุษย์​จะ​ต้อง​จาก​ไป​ต๋าม​ตี้​มี​เขียน​ไว้​ใน​พระคัมภีร์​เกี่ยวกับ​พระองค์ แต่​ความ​ฉิบหาย​ก็​จะ​เกิด​กับ​คน​ตี้​หักหลัง​บุตรมนุษย์ ถ้า​คน​นั้น​บ่ได้​เกิด​มา​ก็​ยัง​ดี​เหลือ​นี้”

ลูก๋า 4:16

แล้ว​พระองค์​ก็​มา​แผว​เมือง​นาซาเร็ธ เป๋น​เมือง​ตี้​พระองค์​ใหญ่ ใน​วัน​สะบาโต​พระองค์​ไป​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว​เหมือน​กู้​เตื้อ แล้ว​ยืน​ขึ้น​จะ​อ่าน​พระคัมภีร์

ยอห์น 18:20

พระองค์​ตอบ​ว่า “เฮา​ได้​อู้​อย่าง​เปิดเผย​กับ​กู้​คน เฮา​สอน​อยู่​ใน​ธรรมศาลา​กับ​ใน​พระวิหาร​ตลอด​ตี้​จาว​ยิว​ตึง​หมด​มา​จุมนุม​กั๋น เฮา​บ่เกย​สอน​อะหยัง​อย่าง​ลับๆ เลย

กิจก๋าน 13:14

จาก​เมือง​เปอร์กา​ต้าน​หมู่​นั้น​ก็​ยัง​เตียวตาง​ต่อ​ไป​จ๋น​แผว​เมือง​อันทิโอก​ใน​แคว้น​ปิสิเดีย เมื่อ​เถิง​วัน​สะบาโต เปาโล​กับ​บารนาบัส​เข้า​ไป​นั่ง​ฮ่วม​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว

กิจก๋าน 13:5

เมื่อ​มา​แผว​เมือง​ซาลามิส​ใน​เกาะ​นั้น หมู่​เขา​บอก​เรื่อง​ถ้อยกำ​ของ​พระเจ้า​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว ยอห์น​ตี้​มี​แหม​จื้อ​ว่า​มาระโก​ก็​อยู่​ตวย​ใน​ฐานะ​ผู้จ้วย

กิจก๋าน 14:1

ตี้​เมือง​อิโคนียูม​หั้น​ก็​เหมือน​กั๋น คือ​เปาโล​กับ​บารนาบัส​เข้า​ไป​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว หมู่​ต้าน​บอก​ข่าวดี​เก่ง​ขนาด​จ๋น​จาว​ยิว​กับ​คน​ต่างจ้าด​จ๋ำนวน​นัก​ฮับเจื้อ

กิจก๋าน 17:10

เมื่อ​ค่ำ​แล้ว หมู่​ปี้น้อง​ผู้เจื้อ​ก็​ส่ง​เปาโล​กับ​สิลาส​ไป​เมือง​เบโรอา เมื่อ​ต้าน​ตึง​สอง​คน​ไป​เถิง​ตี้​หั้น​แล้ว ก็​เข้า​ไป​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว

กิจก๋าน 17:17

ย้อนจาอั้น​ต้าน​จึง​ยก​เหตุผล​มา​ถกเถียง​กับ​จาว​ยิว​กับ​จาว​กรีก​ตี้​ยำเก๋ง​พระเจ้า​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว ตึง​คน​ตี้​อยู่​ใน​ข่วง​ก๋าง​เมือง​ตึง​วัน

กิจก๋าน 18:4

กู้​วัน​สะบาโต​เปาโล​จะ​ไป​ยก​เหตุ​ผล​โต้เถียง​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว เปื้อ​จั๊กจวน​จาว​ยิว​กับ​จาว​กรีก​หื้อ​มา​เจื้อ​ใน​สิ่ง​ตี้​อู้​เกี่ยวกับ​พระเยซู

กิจก๋าน 19:8

เปาโล​ไป​อู้​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว​อย่าง​บ่กั๋ว​ใผ​เป๋น​เวลา​สาม​เดือน เขา​ยก​เหตุ​ผล​โต้เถียง​จั๊กจวน​จาว​ยิว​หื้อ​เจื้อ​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า

กิจก๋าน 24:25

แต่​เมื่อ​เปาโล​อู้​เถิง​ความ​ยุติธรรม ก๋าน​ห้ามใจ๋ กับ​วัน​ตี้​พระเจ้า​จะ​ตัดสิน​กู้​คน​สำหรับ​สิ่ง​ดี​กับ​สิ่ง​บ่ดี​ตี้​เกย​เยียะ เฟลิกส์​ก็​เกิด​กั๋ว​ขึ้น​มา​อู้​ว่า “เอา​ละ วัน​นี้​ปอ​เต้าอี้​ก่อน ไป​ได้​แล้ว เอา​ไว้​เฮา​มี​เวลา​จะ​ฮ้อง​มา​แหม​ใหม่”

กิจก๋าน 28:23

หมู่​เขา​จึง​นัด​ปะ​กับ​เปาโล​แหม เมื่อ​เถิง​วัน​นัด​ก็​มี​คน​มา​หา​เปาโล​ตี้​พัก​ของ​ต้าน​จ๋ำนวน​นัก เปาโล​อธิบาย​เป๋น​พยาน​เถิง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า ตึง​ฮิ​จั๊ก​จู๋ง​คน​หมู่​นั้น​หื้อ​เจื้อ​ว่า​พระเยซู​เป๋น​พระคริสต์ โดย​อ้าง​จาก​บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​กับ​หนังสือ​ของ​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า เปาโล​เยียะ​จาอี้​ตั้งแต่​เจ๊า​จ๋น​แผว​เมื่อแลง

กิจก๋าน 8:35

แล้ว​ฟีลิป​ก็​ตั้งเก๊า​เล่า​เรื่อง​ข่าวดี​ของ​พระเยซู อ้างอิง​พระคัมภีร์​ตั้งแต่​ข้อ​นี้​ไป​หื้อ​ขันที​ฟัง

กิจก๋าน 9:20

แล้ว​เซาโล​ก็​บ่รอ​จ๊า​ตี้​จะ​ไป​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว แล้ว​ตั้งเก๊า​บอก​เรื่อง​ของ​พระเยซู​ว่า “พระองค์​เป๋น​พระบุตร​ของ​พระเจ้า”

1 โครินธ์ 15:3

ย้อน​ข้าพเจ้า​ได้​บอก​เรื่อง​สำคัญ​ตี้​สุด​ตี้​ข้าพเจ้า​ได้ฮับ​มา​นั้น​หื้อ​กับ​หมู่​ต้าน​แล้ว คือ​พระคริสต์​ได้​ต๋าย​เปื้อ​บาป​ของ​หมู่​เฮา ต๋าม​ตี้​มี​เขียน​ไว้​ใน​พระคัมภีร์​ว่า