3 วันนึ่งเวลาประมาณบ่ายสามโมง โครเนลิอัสก่ำลังอธิษฐานอยู่ ก็หันนิมิตอย่างเต๋มต๋า คือเขาหันทูตสวรรค์องค์นึ่งของพระเจ้าเข้ามาหาฮ้องต้านว่า “โครเนลิอัสเหย”
ประมาณบ่ายสามโมงพระเยซูฮ้องเสียงดังว่า “เอลี เอลี ลามา สะบัก ธานี” แป๋ว่า “พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ เป๋นจาใดพระองค์มาละข้าพระองค์ไปเหีย”
ทูตสวรรค์องค์นึ่งของพระเจ้ามาป๋ากฏหื้อเศคาริยาห์หัน โดยยืนอยู่ตังเผิกขวาของแต้นเผาเครื่องหอมนั้น
จู่ๆ ก็มีหมู่ทูตสวรรค์จ๋ำนวนนักมาฮ่วมกับทูตสวรรค์องค์นั้นแล้วปากั๋นสรรเสริญพระเจ้าว่า
ต๋อนตี้เปโตรก่ำลังอิกขะหลิกในใจ๋ว่านิมิตตี้หันนี้หมายเถิงอะหยัง ในเวลาเดียวกั๋นนั้น หมู่คนตี้โครเนลิอัสใจ๊มาก็ปะบ้านของซีโมนแล้ว หมู่เขาก่ำลังยืนอยู่หน้าปะตู๋ฮั้วบ้านปอดี
เมื่อเปโตรยังกึ๊ดเถิงเรื่องนิมิตอยู่ พระวิญญาณบริสุทธิ์บอกเขาว่า “ผ่อหั้นลอ มีป้อจายสามคนมาถามหาเจ้า
โครเนลิอัสจึงตอบว่า “เมื่อสี่วันมาแล้ว ต๋อนบ่ายสามโมงเต้ากับเวลานี้ปอดี เฮาอธิษฐานอยู่ในบ้าน จู่ๆ ก็มีป้อจายคนนึ่งนุ่งเสื้อมันเงามายืนอยู่ส่องหน้าเฮา
วันต่อมาเวลาประมาณเตี้ยง คนหมู่นั้นก่ำลังเตียวตางมาใก้จะแผวเมืองยัฟฟา เป๋นเวลาเดียวกั๋นตี้เปโตรขึ้นไปบนดาดฟ้าเปื้ออธิษฐาน
โครเนลิอัสก็อู้หื้อหมู่เฮาฟังว่า เขาหันทูตสวรรค์ยืนอยู่ในบ้านของเขา แล้วอู้ว่า ‘หื้อส่งคนไปตี้เมืองยัฟฟา ไปเจิญซีโมนตี้คนฮ้องกั๋นว่าเปโตรมาหา
เมื่อตะคืนนี้ทูตสวรรค์องค์นึ่งของพระเจ้า ผู้เป๋นพระเจ้าของข้าพเจ้าตี้ข้าพเจ้าฮับใจ๊อยู่ มายืนอยู่ฮิมป่างข้าง
วันนึ่งเปโตรกับยอห์นเตียวไปตี้พระวิหาร เข้าฮ่วมก๋านอธิษฐานเวลาประจ๋ำบ่ายสามโมง
แต่เมื่อคืนนั้น ทูตสวรรค์ขององค์พระผู้เป๋นเจ้ามาไขปะตู๋คอก แล้วปาหมู่อัครทูตออกจากคอกไป ทูตสวรรค์อู้ว่า
ในเมืองดามัสกัสนั้น มีคนนึ่งจื้ออานาเนียเป๋นผู้เจื้อ องค์พระผู้เป๋นเจ้าอู้กับเขาตางนิมิตว่า “อานาเนียเหย” อานาเนียก็ตอบว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพเจ้าอยู่ตี้นี่”
เซาโลโก้นลงดิน แล้วได้ยินเสียงเอิ้นลงมาว่า “เซาโล เซาโล เจ้าค่ำเฮาเยียะหยัง”
ทูตสวรรค์ตึงหมดเป๋นก้าวิญญาณตี้ฮับใจ๊พระเจ้า ตี้พระองค์ส่งมาจ้วยเหลือคนตี้จะได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษ
จาอั้นพระบุตรก็ได้เป๋นใหญ่เหลือหมู่ทูตสวรรค์ เหมือนกับจื้อตี้พระองค์ได้ฮับก็ยิ่งใหญ่เหลือจื้อของหมู่ทูตสวรรค์