1 ต้านเธโอฟีลัสตี้นับถือ หนังสือเล่มก่อนตี้ข้าพเจ้าเขียนหื้อนั้น เป๋นเรื่องราวเกี่ยวกับกู้สิ่งกู้อย่างตี้พระเยซูเยียะตึงสั่งสอนมาตั้งแต่เก๊า
คือคนต๋าบอดก็ผ่อหันได้ คนง่อยก็เตียวได้ คนขี้ตู้ดก็หายสะอาด คนหูหนวกก็ได้ยิน คนต๋ายก็เป๋นขึ้นจากความต๋าย กับคนตุ๊กคนยากก็ได้ฟังข่าวดี
เมื่อลูนมา เอลีซาเบธเมียของเศคาริยาห์ก็มาน แล้วก็เก็บตั๋วอยู่ในบ้านห้าเดือน
ย้อนจาอี้ หลังจากตี้ข้าพเจ้าสืบเซาะอย่างละเอียดตั้งแต่เก๊า ก็หันว่าดีตี้จะเขียนเรื่องราวต๋ามลำดับฝากมาหื้อต้าน
คนฮับใจ๊ปิ๊กมาบอกว่า ‘นายครับเฮาได้เยียะต๋ามตี้นายสั่งไว้แล้ว ยังมีตี้ว่างอยู่’
พระเยซูถามเขาว่า “เหตุก๋ารณ์อะหยัง” เขาก็ตอบพระองค์ว่า “เหตุก๋ารณ์เรื่องพระเยซูจาวเมืองนาซาเร็ธ เปิ้นเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตี้มีฤทธิ์อำนาจในก๋านงาน กับในกำอู้ต่อหน้าพระเจ้ากับต่อหน้าคนตังหลาย
เมื่อพระเยซูตั้งเก๊าสั่งสอน พระองค์อายุประมาณสามสิบปี๋ ต๋ามกำกึ๊ดของคนตังหลายเข้าใจ๋ว่า พระเยซูเป๋นลูกของโยเซฟ โยเซฟเป๋นลูกของเฮลี
“จาวอิสราเอลตังหลายเหย จงฟังเน่อ พระเยซูจาวนาซาเร็ธเป๋นผู้ตี้พระเจ้ารับรอง โดยเยียะก๋านปาฏิหาริย์ ก๋านอัศจ๋รรย์ ตึงหมายสำคัญต่างๆ ผ่านพระเยซู ต๋ามตี้ต้านตังหลายก็ฮู้ก็หันมาแล้ว