9 ข้าพเจ้าได้เขียนเถิงคริสตจักร แต่ดีโอเตรเฟสคนตี้ซอบเป๋นใหญ่ในคริสตจักรนั้น เขาบ่ยอมฟังหมู่เฮาเลย
ย้อนว่ากู้คนตี้ขอก็จะได้ กู้คนตี้เซาะก็จะปะ กู้คนตี้ฮ้องตี้ปะตู๋ก็จะเปิดหื้อเขา
แต่กู้คนปากั๋นดักปิ้งหมดฮู้สึกอาย ย้อนว่าต๋อนเตียวมาก๋างตางนั้น หมู่เขาเถียงกั๋นเรื่องใผจะเป๋นใหญ่ตี้สุด
“ถ้าใผจะต้อนฮับหละอ่อนหน้อยจาอี้ย้อนหันแก่เฮา คนนั้นก็ได้ต้อนฮับเฮา บ่ใจ้ต้อนฮับก้าเฮาเต้าอั้น แต่ยังต้อนฮับผู้ตี้ใจ๊เฮามาตวย”
แล้วบอกหมู่เขาว่า “ใผคนใดตี้ต้อนฮับคนตี้เป๋นเหมือนหละอ่อนหน้อยจาอี้ย้อนหันแก่เฮา ก็เผียบเหมือนกับว่าคนนั้นได้ต้อนฮับเฮาตวย คนใดต้อนฮับเฮาคนนั้นก็ได้ต้อนฮับผู้ตี้ใจ๊เฮามา ย้อนว่าใผเล็กหน้อยตี้สุดในหมู่ต้าน คนนั้นละเป๋นใหญ่ตี้สุด”
หื้อฮักกั๋นเหมือนปี้เหมือนน้อง หื้อยินดียกย่องหื้อเกียรติกั๋น
พระองค์เป๋นเหมือนหัวของตั๋วตี้เป๋นคริสตจักร พระองค์เป๋นเก๊าตี้สร้างคริสตจักรนี้ กับเป๋นคนเก๊าตี้เป๋นขึ้นจากความต๋ายก่อนเปิ้น เปื้อพระองค์จะเป๋นใหญ่เหลือกู้สิ่งกู้อย่าง
คนไหนตี้ล่นล้ำหน้าไป กับบ่ได้ยึดถือกำสั่งสอนของพระคริสต์ คนนั้นก็บ่มีความสัมพันธ์กับพระเจ้า ส่วนคนไหนตี้ยึดถือกำสั่งสอนนี้ คนนั้นก็มีความสัมพันธ์กับพระบิดาตึงพระบุตรตวย
ย้อนจาอั้นหมู่เฮาควรจะจ้วยเหลือคนจาอี้ เปื้อจะได้ฮ่วมฮับใจ๊กับหมู่เขาในก๋านเปิดเผยความจริงตวย