9 คนหมู่นั้นจะฉิบหายตลอดไป จะถูกแยกออกหื้อป๊นจากองค์พระผู้เป๋นเจ้ากับอำนาจอันยิ่งใหญ่ของพระองค์
แต่บุตรมนุษย์จะปิ๊กมาด้วยรัศมีของพระบิดาพร้อมกับทูตสวรรค์ของพระองค์ แล้วบุตรมนุษย์จะมาตัดสินกู้คนต๋ามตี้แต่ละคนได้เยียะเอาไว้
กษัตริย์ก็สั่งหมู่คนฮับใจ๊ว่า ‘มัดตี๋นมัดมือคนนี้ แล้วโจ้งออกไปตังนอก ตั๊ดตี้มืดตี้มีเสียงคนไห้หุยขบเขี้ยวเกี๊ยวกางอย่างเจ็บปวด’ ”
“ในเวลานั้นจะมีหมายสำคัญบนต๊องฟ้าบอกหื้อฮู้ว่า บุตรมนุษย์ก่ำลังปิ๊กมา คนตังหลายหมดตึงโลกจะไห้สนั่นปั่นปื๊น หมู่เขาจะหันบุตรมนุษย์ลงมาบนเมฆในต๊องฟ้าด้วยฤทธิ์อำนาจกับรัศมีอันยิ่งใหญ่
“แล้วพระองค์จะบิ่นหน้าไปบอกหมู่ตี้อยู่ตังเผิกซ้ายมือว่า ‘ไปหื้อป๊นหูป๊นต๋าเฮาเหีย หมู่เจ้าถูกแจ้งหื้อตกหม้อหน้าฮกในไฟตี้บ่มีวันดับ เป๋นไฟตี้เกียมไว้สำหรับมารกับหมู่ของมัน
“แล้วคนตังหลายหมู่นั้นก็จะต้องฮับโต้ษตลอดไป แต่คนตี้เยียะถูกต้องต๋ามธรรมจะเข้าสู่จีวิตนิรันดร์”
บุตรมนุษย์จะต้องจากไปต๋ามตี้มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์เกี่ยวกับพระองค์ แต่ความฉิบหายก็จะเกิดกับคนตี้หักหลังบุตรมนุษย์ ถ้าคนนั้นบ่ได้เกิดมาก็ยังดีเหลือนี้”
แต่เฮาจะบอกหมู่ต้านซื่อๆ ว่า ‘เฮาบ่เกยฮู้จักหมู่เจ้าสักเตื้อ เจ้าเป๋นคนเยียะบ่ดี ขะใจ๋ปากั๋นหนีไปหื้อป๊นหน้าเฮาเหีย’
เจ้าของบ้านก็ตอบว่า ‘เฮาบ่ฮู้จักหมู่เจ้าว่าเป๋นใผ ลุกตี้ไหนมา เจ้าผู้เยียะบ่ดีตังหลาย จงไปหื้อป๊นหน้าเฮาเหียเต๊อะ’
หลังจากนั้น พระเยซูก็ปะเขาแหมเตื้อในพระวิหาร พระองค์ก็อู้กับเขาว่า “ต๋อนนี้ต้านก็หายดีแล้ว หื้อย้างเยียะบาปเหีย เปื้อบ่หื้อความตุ๊กนักเหลือนี้เกิดขึ้นกับต้านแหม”
สุดต๊ายจีวิตคนหมู่นั้นก็ต้องฉิบหาย พระเจ้าของเขาคือความต้องก๋านตางปากต๊องของเขาเต้าอั้น เขาภูมิใจ๋ในสิ่งตี้เขาควรจะอาย เขากึ๊ดก้าสิ่งตี้เป๋นของโลกนี้เต้าอั้น
เมื่อคนตังหลายอู้กั๋นว่า “กู้อย่างสงบสุขปลอดภัยแล้ว” จู่ๆ ก๋านทำลายก็จะเกิดขึ้นกับเขาบ่าเดี่ยวนั้นเลย เหมือนแม่มานเจ็บต๊องจะเกิดลูก หมู่เขาจะหนีไปตังใดก็ตึงบ่ป๊น
แล้วคนบ่ดีคนนั้นจะป๋ากฏขึ้น แต่เมื่อพระเยซูปิ๊กมา พระองค์จะฆ่าเขาโดยลมหายใจ๋จากปากของพระองค์ แล้วจะทำลายเขาโดยรัศมีเป่งแจ้งแห่งก๋านปิ๊กมาของพระองค์
เฮาควรเยียะจาอี้ในต๋อนตี้เฮารอความหวังอันน่ายินดี ความหวังนี้คือก๋านป๋ากฏของรัศมีของพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กับพระผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของเฮา คือพระเยซูคริสต์
กึ๊ดผ่อเต๊อะ คนตี้ย่ำพระบุตรของพระเจ้า กับถือว่าเลือดแห่งพันธสัญญาตี้เยียะหื้อเขาบริสุทธิ์นั้นบ่ศักดิ์สิทธิ์ กับดูแควนพระวิญญาณแห่งพระคุณ เขาสมควรจะได้ฮับโต้ษนักเหลือนั้นมอกใด
คนสอนผิดหมู่นี้ก็เผียบเหมือนต๋าน้ำตี้แห้งขอด กับเหมือนเมฆตี้โดนลมหลวงปั๊ดไป พระเจ้าได้เกียมตี้มืดตี้สุดไว้สำหรับหมู่เขาแล้ว
แล้วโดยถ้อยกำเดียวกั๋นนั้น พระเจ้าสั่งหื้อเก็บฮักษาต๊องฟ้ากับแผ่นดินโลกตี้ยังเหลืออยู่บ่าเดี่ยวนี้ไว้หื้อไฟเผาในวันตัดสินลงโต้ษบาป กับคนตี้บ่ยำเก๋งพระเจ้าจะถูกทำลายไปเหีย
หมู่เขาเป๋นเหมือนคลื่นแฮงในทะเลตี้ซัดเอาสิ่งตี้น่าละอายของตั๋วขึ้นมาเหมือนฟอง เป๋นเหมือนดาวตี้หลุดออกจากหมู่ พระเจ้าได้เกียมตี้ตี้มืดตึ๊กตี้บ่มีวันเสี้ยงสุดหื้อหมู่เขาไว้แล้ว
แล้วข้าพเจ้าหันบัลลังก์ใหญ่สีขาวกับพระเจ้าผู้ตี้นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้น เมื่อพระองค์มาป๋ากฏ แผ่นดินโลกกับสวรรค์ก็หายไปบ่เหลือฮอยหื้อใผหันแหมเลย
หลังจากนั้นความต๋ายกับแดนคนต๋ายก็ถูกก๋ำโจ้งลงสู่บึงไฟ บึงไฟนี้ละคือความต๋ายเตื้อสุดต๊าย
แต่คนตี้ขี้แขะ คนตี้ละความเจื้อไป คนตี้เยียะสิ่งตี้น่าขี้จ๊ะ คนตี้ฆ่าคน คนตี้ล่วงประเวณี คนตี้ใจ๊เวทมนตร์กาถา คนตี้กราบไหว้ฮูปเคารพ กับกู้คนตี้อู้ขี้จุขี้ล่าย จะอยู่ในบึงไฟกำมะถันตี้ก่ำลังลุกไหม้ นั่นจะเป๋นความต๋ายเตื้อสุดต๊าย”
ส่วนคนตี้อยู่นอกเมืองเป๋นหมู่หมา คือคนตี้ใจ๊เวทมนตร์กาถา คนตี้ล่วงประเวณี คนตี้ฆ่าคนอื่น คนตี้กราบไหว้ฮูปเคารพ กับคนตี้ฮักก๋านขี้จุกับจุอยู่ตลอดเวลา