8 หละวังตั๋วหื้อดี เปื้อบ่หื้อสิ่งตี้หมู่เฮาได้ลงแฮงไปแล้วนั้นต้องเสียไป กับต้านจะได้ฮับรางวัลนั้นอย่างเต๋มตี้
พระองค์ตอบว่า “หละวังหื้อดี ห้ามหื้อใผจุล่ายต้านเน่อ
ต้านตังหลายจงเฝ้าหละวังตั๋วไว้หื้อดีเน่อ เฮาได้เตื๋อนหมู่ต้านไว้ก่อนแล้ว
แต่จงหละวังตั๋วไว้หื้อดี ย้อนว่าหมู่ต้านจะถูกยับปาไปขึ้นศาล จะถูกเฆี่ยนถูกตี๋ในธรรมศาลาของจาวยิว กับจะต้องไปยืนต่อหน้าเจ้าเมือง ต่อหน้ากษัตริย์ย้อนว่าหมู่ต้านติดต๋ามเฮา เปื้อจะเป๋นพยานเรื่องเฮาต่อหน้าหมู่เขา
นายก็อู้กับเขาอย่างเดียวกั๋นว่า ‘เฮาจึงมอบอำนาจหื้อเจ้าปกครองห้าเมือง’
พระองค์ก็บอกว่า “หละวังหื้อดี ห้ามหื้อใผจุล่ายต้านเน่อ ย้อนว่าจะมีหลายคนมาอ้างจื้อของเฮาว่า ‘เฮาเป๋นพระคริสต์’ กับบอกว่า ‘เวลานั้นใก้มาแผวแล้ว’ ห้ามตวยเขาไปเน่อ
ต๋อนนี้คนเกี่ยวก่ำลังฮับก้าจ้าง กับก่ำลังฮอมพืชผลนั้นไว้สำหรับจีวิตนิรันดร์ คนปูกกับคนเกี่ยวก็เลยมีความสุขฮ่วมกั๋น
แล้วพระองค์ก็มาป๋ากฏหื้อข้าพเจ้าหันเป๋นคนสุดต๊าย เหมือนข้าพเจ้าเป๋นหละอ่อนตี้เกิดก่อนก๋ำหนด
ถ้าผลงานของใผตี้ก่อขึ้นบนฐานนั้น ทนไฟนี้ได้ เขาก็จะได้ฮับรางวัล
ส่วนคนปูกกับคนหดน้ำก็มีเป้าหมายเดียวกั๋น แต่ละคนก็ได้ฮับรางวัลต๋ามงานตี้ตั๋วได้เยียะ
ประสบก๋ารณ์ตี้หมู่ต้านได้ฮับมานั้น บ่มีประโยชน์อะหยังพ่องเลยกา ต้องมีพ่องละ
ข้าพเจ้ากั๋วว่า ก๋านสอนตี้ข้าพเจ้าได้ตั้งใจ๋สั่งสอนอย่างเอาแต๊เอาว่าในหมู่ต้านนั้น จะหาประโยชน์อันใดบ่ได้เลย
จาใดก็ต๋ามหื้อเฮาใจ๊จีวิตหื้อเข้ากับสิ่งตี้เฮาได้ฮับมาแล้ว
หื้อกึ๊ดเถิงสมัยตะก่อนตี้ต้านฮับเจื้อใหม่ๆ หมู่ต้านต้องต่อสู้ต่อความตุ๊กยากลำบากขนาดหนัก
ย้อนจาอั้น บ่ดีเอาความมั่นใจ๋ของต้านขว้างไปเหีย เป๋นความมั่นใจ๋ตี้จะเยียะหื้อต้านได้ฮับรางวัลอันยิ่งใหญ่
หละวังหื้อดี บ่ดีหื้อใผคนใดบิ่นหลังต๋ำพระคุณของพระเจ้า บ่ดีหื้อฮากตี้ขมงอกขึ้นมาเยียะหื้อคนอื่นเดือดฮ้อนกับเยียะหื้อแหมหลายคนเป๋นมลทิน
เฮาจะมาเวยๆ นี้ แต่สิ่งตี้หมู่ต้านมีอยู่แล้วนั้น ก็หื้อฮักษาไว้หื้อดี เปื้อจะบ่มีใผมาลู่เอามงกุฎไปจากหมู่ต้านได้