19 ถ้ามีใผมาฟ้องใส่ความผู้ปกครองคนนึ่งคนใด บ่ดีฟั่งเจื้อเตื้อจ๋นกว่าจะมีพยานสองสามคนมายืนยันข้อหานั้นก่อน
แต่ถ้าเขาบ่ยอมฟัง ก็หื้อปาแหมสักคนสองคนตวยต้านไปหาเขา เปื้อว่าเรื่องราวตี้เกิดขึ้นนั้นจะได้มีพยานสองสามคนเถิงจะเจื้อถือได้
เจ้าเมืองปีลาตเลยออกมาหาหมู่เขาตังนอกแล้วถามว่า “หมู่ต้านฟ้องป้อจายคนนี้ย้อนเรื่องอะหยัง”
ในบทบัญญัติของต้านบอกว่า ถ้ามีกำพยานสองคน กำพยานนั้นก็เจื้อถือได้
หมู่เขาก็เยียะจาอั้น คือเก็บฮอมเงินคำ แล้วมอบหื้อบารนาบัสกับเซาโลเอาไปหื้อผู้ปกครองของคริสตจักรในกรุงเยรูซาเล็ม
ข้าพเจ้าบอกหมู่เขาว่า ต๋ามธรรมเนียมของจาวโรมันจะบ่มอบตั๋วนักโต้ษหื้อใผ จ๋นกว่าคนฟ้องกับคนตี้ถูกฟ้องมาอยู่ส่องหน้ากั๋น เปื้อหื้อคนตี้ถูกฟ้องมีโอกาสแก้ข้อกล่าวหาเหียก่อน
เตื้อนี้ จะเป๋นเตื้อตี้สามตี้ข้าพเจ้าจะไปแอ่วหาหมู่ต้าน อย่างตี้มีเขียนในพระคัมภีร์ว่า “ข้อกล่าวหากู้ข้อต้องมีพยานสองเถิงสามคน เถิงจะเจื้อถือได้”
หื้อใจ๊ของประทานตี้พระเจ้าหื้อแก่ต้านผ่านกำทำนาย เมื่อหมู่ผู้ปกครองวางมือบนหัวแต่งตั้งต้าน
ส่วนผู้ปกครองตี้เป๋นผู้นำตี้ดีนั้น สมควรฮับเกียรติตึงก้าตอบแตนปอดีตวย โดยเฉพาะคนตี้เอาแต๊เรื่องก๋านเตสนากับก๋านสั่งสอน
ผู้ปกครองนั้นจะต้องบ่มีตี้ติ มีเมียคนเดียว มีลูกตี้เจื้อพระเยซูคริสต์ บ่มีใผว่าเป๋นคนฮ้ายกับหลึ่งบ่เจื้อฟังใผ
คนใดตี้บ่ยอมเจื้อฟังบทบัญญัติของโมเสส ถ้ามีหลักฐานจากพยานสองสามคน เขาก็ต้องถูกฆ่าต๋ายอย่างบ่มีก๋านอินดู