1 ทิโมธี 2:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม7 ย้อนจาอี้พระเจ้าจึงแต่งตั้งข้าพเจ้าเป๋นอัครทูต เปื้อไปบอกกับสอนเรื่องเกี่ยวกับความเจื้อกับความจริงหื้อคนต่างจ้าด ข้าพเจ้าอู้ซื่อบ่ได้ขี้จุ Faic an caibideil |
หมู่เฮาจาวยิวตี้เป๋นผู้เจื้อยังฮู้ว่า บ่มีใผจ้วยตั๋วเก่าหื้อเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมได้ โดยก๋านเยียะต๋ามบทบัญญัติของโมเสส แต่เป๋นได้โดยความเจื้อในพระเยซูคริสต์เต้าอั้น หมู่เฮาก็ได้เจื้อวางใจ๋ในพระเยซูคริสต์เปื้อหมู่เฮาจะได้เป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยความเจื้อ บ่ใจ้โดยก๋านเยียะตวยต๋ามบทบัญญัติ ย้อนว่าบ่มีใผเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยก๋านเยียะตวยต๋ามบทบัญญัตินี้ได้
เมื่อยากอบ เปโตร กับยอห์น ตี้เป๋นเหมือนผู้นำของหมู่ผู้เจื้อ หันพระคุณตี้พระเจ้าได้หื้อก๋านนี้กับข้าพเจ้าแล้ว หมู่เขาก็จับมือข้าพเจ้ากับบารนาบัส แสดงว่าหมู่เฮาเป๋นเปื้อนฮ่วมฮับใจ๊ตวยกั๋น แล้วตกลงกั๋นว่าหื้อเฮาไปบอกข่าวดีกับคนต่างจ้าด แล้วหมู่เขาก็จะไปบอกกับหมู่จาวยิว