11 หื้อเลิกเยียะบาป แล้วหันมาเยียะดี หื้อเซาะหาสันติสุขแล้วติดต๋ามสันติสุขนั้นไป
ถ้าต้านตังหลายเยียะจาอี้แล้ว ก็แสดงว่าต้านเป๋นลูกแต๊ๆ ของพระบิดาตี้อยู่ในสวรรค์ ย้อนว่าพระองค์ก็เยียะหื้อตะวันส่องแจ้งหลึแจ้งหลึ้งตึงคนบ่ดีกับคนดี ก็หื้อฝนตกลงมาใส่ตึงคนตี้เยียะดีตึงคนตี้เยียะฮ้ายเหมือนกั๋นหมดกู้คน
คนใดสร้างความสงบสุข พระเจ้าโผดหื้อคนนั้นเป๋นสุข ย้อนว่าพระเจ้าจะถือว่าเขาเป๋นลูกของพระองค์
แล้วขอบ่หื้อปาข้าพระองค์ตังหลายเข้าไปหาก๋านลองใจ๋ แต่ขอจ้วยหื้อป๊นจากสิ่งบ่ดี’
คนตุ๊กคนจ๋นจะยังอยู่ตวยหมู่ต้านไปตลอด แต่เฮาจะบ่อยู่ตวยหมู่ต้านไปตลอด
แต่จงฮักศัตรู๋ของต้านตังหลาย กับเยียะดีกับเขา จงหื้อเขายืมไปโดยบ่ต้องห่วงว่าจะได้คืน แล้วต้านจะได้ฮับรางวัลยิ่งใหญ่ในสวรรค์ จะได้เป๋นลูกของพระเจ้าผู้สูงสุด ย้อนพระองค์โผดตึงคนตี้อกตัญญู ตึงคนบ่ดี
แล้วพระเยซูก็อู้กับคนตังหลายว่า “เฮาจะถามต้านตังหลายว่า ควรจะเยียะก๋านดีกาว่าเยียะก๋านฮ้ายในวันสะบาโต จะจ้วยจีวิตกาว่าจะทำลายจีวิต”
ข้าพระองค์บ่ขอหื้อพระองค์เอาหมู่เขาออกไปจากโลก แต่ขอหื้อพระองค์ปกปักฮักษาหมู่เขาหื้อปลอดภัยจากมาร
หื้อเยียะกู้อย่างเต้าตี้หมู่ต้านจะเยียะได้ เปื้อจะได้อยู่กับคนอื่นอย่างสงบสุข
ย้อนแผ่นดินของพระเจ้านั้น บ่เกี่ยวกับก๋านกิ๋นก๋านดื่มแต่เป๋นเรื่องก๋านเยียะตวยต๋ามจีวิตตี้ถูกต้องต๋ามธรรม เรื่องสันติสุข กับเรื่องความจื้นจมยินดีตี้มาจากพระวิญญาณบริสุทธิ์
ย้อนจาอั้นขอหื้อเฮาตังหลายอุตส่าห์เยียะในสิ่งตี้เยียะหื้อมีสันติสุขกับจ้วยกั๋นหื้อมีความเจื้อตี้มั่นคงขึ้น
เมื่อพระเจ้าโผดหื้อเฮาเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยความเจื้อ เฮาจึงมีสันติสุขกับพระเจ้าผ่านตางพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮา
สิ่งดีตี้ข้าพเจ้าใค่เยียะก็บ่ได้เยียะ แต่สิ่งบ่ดีตี้บ่ใค่เยียะก็ยังเยียะอยู่
ข้าพเจ้าจึงหันว่าเป๋นกฎธรรมดาในจีวิตว่า เมื่อใดตี้ข้าพเจ้าตั้งใจ๋จะเยียะสิ่งดี ก็จั้งเลือกเยียะสิ่งบ่ดีเหียกู้เตื้อ
ถ้าหื้อสันดานบาปควบคุมจิตใจ๋ ก็จะนำไปเถิงความต๋าย แต่ถ้าหื้อพระวิญญาณควบคุมจิตใจ๋ ก็จะนำไปเถิงจีวิตกับสันติสุข
แต่ถ้าต้านตังหลายหื้อพระวิญญาณเป๋นผู้นำจีวิต ผลของพระวิญญาณนั้นคือความฮัก ความจื้นจมยินดี สันติสุข ความอดทน ความเมตต๋า ความดี ความซื่อสัตย์
เมื่อมีโอกาส ก็หื้อเยียะสิ่งตี้ดีต่อคนตังหลาย โดยเฉพาะคนในครอบครัวผู้เจื้อ
หื้อสันติสุขตี้มาจากพระคริสต์นำปาจิตใจ๋ของหมู่ต้าน ย้อนในหมู่ต้านกู้คนเป๋นส่วนต่างๆ ในตั๋วเดียวกั๋น กับพระเจ้าฮ้องหมู่ต้านหื้ออยู่ตวยกั๋นอย่างมีสันติสุข หื้อขอบพระคุณพระเจ้าตวย
สั่งหมู่เขาว่าหื้อเยียะความดีจ๋นเป๋นคนรวยความดี รวยน้ำใจ๋ กับฮู้จักปั๋นหื้อคนอื่นอย่างเต๋มใจ๋ตวย
หื้อพยายามอยู่ฮ่วมกับคนตังหลายอย่างสงบสุขกับมีจีวิตตี้บริสุทธิ์ ย้อนว่าใผตี้มีจีวิตตี้บ่บริสุทธิ์ก็จะบ่หันองค์พระผู้เป๋นเจ้าเลย
แล้วบ่ดีลืมตี้จะเยียะความดีกับจ้วยเหลือคนอื่น ย้อนว่าก๋านเยียะจาอี้ก็เป๋นเครื่องปู่จาตี้พระเจ้าเปิงใจ๋
ย้อนจาอั้นคนตี้ฮู้อยู่แล้วว่า อะหยังเป๋นสิ่งตี้ดีตี้จะต้องเยียะ แล้วบ่ยอมเยียะ คนนั้นก็เป๋นบาป
ย้อนต๋าขององค์พระผู้เป๋นเจ้าผ่อกอยกู้คนตี้ถูกต้องต๋ามธรรม กับหูของพระองค์ก็ฟังกำอธิษฐานของเขา แต่หน้าของพระองค์จะหันมาต่อสู้กับหมู่ตี้เยียะบ่ดีนั้น”
เปื้อนตี้ฮักเหย ห้ามเอาอย่างสิ่งตี้บ่ดี แต่หื้อเอาอย่างสิ่งตี้ดี คนตี้เยียะดีนั้นก็เป๋นของพระเจ้า ส่วนคนตี้เยียะบ่ดีนั้นก็บ่เกยฮู้จักพระเจ้า