4 प्रभु माय दाडीन आनंद केरतीन रीवू; उजू केह आनंद केरू.
4 मालीक माय एक एन कायेम खुस रिवो; मी पुशो केथु, खुस रिवो।
तेवी आनंद एने चेकलावो केरू, काहाकाय स्वर्गाम तुमरीकेरता मोठो फोल हि. काहाकाय तुमरे पेल जा भविष्यवक्ता ताहा भी ता इहीच केरीन विताडताला.”
ओवतो लेगभोग माय रात एनी रेंय एने पौलुस एने सिलास बोगवानान भजन गावीन प्रार्थना केरीन एता एने दिहरा बोन्दि ते होंबलेह एता.
ते प्रेरित ज्याह वातूनकेरता आनंद केरतीन येतो, कि ताह तान नावाकेरता अपमान सहन केरणेन योग्य मानना गीया एने यहूदी महासभामायरीन निकलीन गीया.
आशान विषयामाय, आनंदमाय; संकटामाय विषयामाय, हिम्मत मेलू प्रार्थनान विषयामाय, स्थिर रेय
शोक केरणारा सारकोस हेते, पुण कायम आनंद करने; गरीबाहोस सारकोस हेते, पुण मोक्तास जणांनाश्रीमंत बोणाव देतेह; इही हि जोहलो आम्हुफाय कायीच नाहं तेभी पुण आखा काही मेलतेह.
जर आमु, केव्ही स्वर्गामाय रीन दूत पुण आवो सुवर्तेला सोडीन जे आमु तुमूह कियील हि, ताह सोडीन दिहिरी सुवार्ता तुमूह केनार हि, तर ते श्रापित होय.
तानहोस तुमूह पुण प्रसन्न रीवू एने मारहे-या आनंद केरू.
ऐवी मारो बायहो, प्रभु माय आनंद केरतीन रीवू. तुमु पोशा पोशा तान वातू लेखनु माहु काही मेहनत एता नाह एने, तुमरीकेरता हे तर सुरक्षित हीच,
पुण जोहलो जोहलो मसीहान दुखा माय भेलाईल ऐतेह, आनंद केरू, ज्यान नी तान महिमा प्रगट ला टायीमा पुण तुमूह आनंद आनंदमाय एय.