7 वं जितः ज्यामितय् ल्यूल्यू वनाः लयाः पंचिनातःगु तछ्वमाया दथुइ तछ्वगुँइँ मुंके ब्यु धकाः इनाप यात। भचा जक बल्चाय् आराम कायेगु सिवाय् वं सुथंनिसें ज्या याना हे च्वगु दु।”
छिमिसं थःगु ज्याय् जाःम्ह मनूयात खं ला? वं लाःलाःपिं मनूतय्गु ज्या यायेगु स्वयाः जुजुयागु ज्या याइ।
चीमिपिन्सं लिसः बीबलय् क्वमिलु जुयाः नवाइ, तःमिपिन्सं नवाइबलय् छाक्क नवाइ।
परमप्रभुया भय कायेगु धयागु हे ज्ञान खः। क्वमिलु जुल कि हनाबना नं याइ।
अल्छी मनूतय्सं न्ह्याक्व मनंतुंसां पूवनी मखु। मेहनत याइपिन्सं न्ह्याक्व मनंतुंसां पूवनी।
ख्रीष्टयात मानय् यानाच्वंपिं जुयाः छिमिसं छम्हं मेम्हय्सिगु खँ न्यनेगु या।
छंगु ल्हातय् छु ज्या दु व थःगु बलं फत्तले या, छाय्धाःसा पातालय् वनीबलय् अन न छुं ज्या याइ, न ग्वसाः ग्वइ, न ज्ञान दइ, न त बुद्धि हे दइ।
अय्जूगुलिं भिंगु ज्या यायेत थाकु चाये मते। थाकु मचासे ज्या यानाच्वन धाःसा छन्हु झीत परमेश्वरं सिरपाः बियादी।
यायेमाःगु ज्याय् अल्छी चाये मते। दुनुगलंनिसें जोश दय्काः प्रभुयात सेवा याना च्वँ।
“थःत आत्माय् चीमि खंकीपिं मनूत धन्यपिं खः, स्वर्गयागु राज्य इमिगु हे खः।
मोआबी रुथं नाओमीयात धाल, “जितः बुँइ वनेबियादिसँ, सुनां जितः दया याइ वयागु ल्यूल्यू वनाः तछ्वगुँइँ मुना हये।” अले वं धाल, “हुँ जिमि म्ह्याय्।”
वं लिसः बिल, “व मोआबं नाओमीलिसें वःम्ह मोआबी मिसा खः।
बोअजं रुथयात धाल, “हे मइं, बांलाक न्यँ, मेपिं सुयागुं बुँइ तछ्वगुँइँ मुं वने मते। अले थ्व बुँ त्वःता नं वने मते बरु जिमि भ्वातिंत नापं थन हे च्वँ।
अले मोआबी रुथं धाल, “उलि जक मखु वं जितः तछ्व लयेगु ज्या सिमधःतले वया मनूतलिसें तछ्वगुँइँ मुनेगु ज्या या धकाः धाःगु दु।”