28 अय्जूगुलिं वयात हाकनं स्वयेदयाः छिपिं लय्तायेमा धकाः जिं वयात छ्वया हयेत्यनागु खः। अले जिगु दुःखकष्ट नं क्वलाना वनी।
इस्राएलं योसेफयात धाल, “तःदँ तक ला जिं छ सी धुंकल धयाच्वनागु। अले छंगु ख्वाः स्वये खनी मखुत धयाच्वनागु। परमेश्वरं थौं जितः छिमि काय्पिन्त नापं स्वये दय्काबिल।”
छिमित नं आः थथे हे दुःख ला जुइ। तर जि छिमित हानं नापलाः वये, अले छिपिं हानं लय्लय्ताइ। अले सुनानं छिमिगु आनन्द लाकाकाये फइ मखु।
पावलं आः हानं इमिसं वयात खनी मखुत धाःगुलिं इपिं थथे नुगः मछिंकाः ख्वःगु खः। इमिसं वयात लःजहाजय् तक तये यन।
अय्जूगुलिं हे खः जिं व पौ च्वयाः छ्वयाहयागु। जितः लय्ताय्कीपिंलिसे हे नुगलय् स्याके म्वाःलेमा धकाः जिं मवयेगु क्वःछिनागु खः, छाय्धाःसा जि लय्ताःसा हे जक छिपिं लय्ताइ धकाः जिं स्यू।
अय्जूगुलिं वयात थः हे किजा भाःपियाः दुनुगलंनिसें लसकुस या। थज्याःपिन्त ला हने हे माः।
छंगु मिखाय् जाया वःगु ख्वबि लुमंकाः जि छन्त नापलाः वये मास्ति वइगु। छन्त नापलाये खंसा जिगु मन च्वनी।