7 वं थःगु पापया प्रायश्चित यायेमाः। अले वं थःम्हं दुःख ब्यूम्ह मनूयागु छुं स्यंगु दुसा उकियागु पलेसा पुलेमाः। नापं न्याब्वय् छब्व अप्वः बं पुलेमाः।
अले जिं छिगु न्ह्यःने जिगु पाप मानय् याना। जिं जिगु मभिंगु ज्याखँ छिगु न्ह्यःने मसुचुका। जिं थःम्हं थःत धया, “जिं परमप्रभुया न्ह्यःने थःगु पाप मानय् याये।” अले छिं जिगु फुक्क पापया दोष क्षमा बियादिल। सेला
थःगु पापया पश्चाताप मयात कि छ गुबलें थाहां वये फइ मखु। छं थःगु पापया पश्चाताप यानाः त्वःतल धाःसा परमेश्वरयागु दया माया छन्त दइ।
“‘थःम्हं व थः पुर्खातय्सं याःगु पाप व जिगु विरोधय् याःगु विश्वासघात व जि प्रति क्यंगु दुश्मनी मानय् यात धाःसा,
इमिगु विरोधय् वनाः जिं इमित शत्रुतय्गु देशय् हःगु खः धकाः इमिसं छाःगु नुगःयात क्वमिलु यानाः पापया मू पुल धाःसा
“सुनानं मसीकं परमप्रभुया पवित्र सम्पत्तिया छुं नं खँय् पापयात धाःसा वं सजाँयकथं परमप्रभुयाथाय् बथांपाखें खू मदुम्ह भ्याःचा छायेमाः। भ्याःचाया मू पवित्र पालया शेकेल कथं क्वःछी। थ्व दोषबलि खः।
सुनानं थुकथं परमप्रभुयात छाये हयेमाःगु पवित्र खँय् द्वंकल धाःसा वं उकिया पलेसा पुले हे माः। अज्ज न्याब्वय् छब्व अप्वः तनेमाः। वं थ्व फुक्क व दोषबलिया भ्याःचा पुजाहारीयाथाय् हयेमाः। पुजाहारीं वयागु पापया निंतिं भ्याःचायात दोषबलिकथं छानाः प्रायश्चित याइ। अले वयात क्षमा दइ।
“‘सुं मनू थथे दोषी थहरय् जुल धाःसा वं थःगु पाप स्वीकार यायेमाः।
“‘पापबलि थें हे दोषबलिइ नं अथे हे यायेगु खः। गुम्ह पुजाहारीं बलि छानाः इमिगु लागिं प्रायश्चित याइ, ला व हे पुजाहारीयागु जुइ।
व मनू सित, अले वयापाखें बं काइपिं सत्तीपिं सुं थःथिति नं मदुसा व बं परमप्रभुयागु जुइ। अले व पुजाहारीयात बीमाः। प्रायश्चितया निंतिं भ्याःचा नं बीमाः।
जखायसं प्रभुयात धाल – “स्वयादिसँ प्रभु, जिं जिगु बच्छि सम्पत्ति नये मखंपिन्त इनाबी। अले जिं सुयागुं थगय् यानाः कयातयागु दुसा, वयात प्यदुगं अप्वः तनाबी।”
अले यहोशूं आकानयात धाल, “हे जिमि काय्, परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरयात महिमा ब्यु, वय्कःयात इज्जत या! अले छं छु यानागु दु व जितः धा, जिगु न्ह्यःने व खँ सुचुके मते।”