4 काय् मदुगुलिं जिमि बौया नां थःगु वंशपाखें छाय् न्हंकाछ्वयेगु? जिमि बौया थःथितिपिं नापं जिमित नं सम्पत्ति बियादिसँ।”
वया फुक्क मस्त सिनावनेमा, अले मेगु पुस्तां वयात ल्वःमंके धुंकूगु जुइमा।
मोशां परमप्रभु थः परमेश्वरयात इनाप यानाः धाल, “हे परमप्रभु, छिगु तःधंगु शक्तिं व बल्लाःगु ल्हातं मिश्रं पित हयादीपिं थः मनूतपाखे छाय् मि थें च्याःगु तं पिकयादियागु?
धर्मीपिं मनूत जल्ल थिनाच्वंगु मत थें खः, दुष्टत धाःसा सीत्यंगु मत थें खः।
“जिमि बौ मरुभूमिइ सित। वय्कः परमप्रभुयागु विरोधय् दंम्ह कोरहया पुचलय् मदु। वय्कः थःगु हे पापया हुनिं सित, अले वय्कःया काय्पिं नं मदु।
इमिगु थ्व खँ मोशां परमप्रभुयाथाय् हल।
अले इपिं एलाजार पुजाहारी, नूनया काय् यहोशू व थकालितय्थाय् वनाः धाल, “जिमित जिमि मिजंपिं थःथितिपिंनापं सर्बय् ब्यु धकाः परमप्रभुं मोशायात आज्ञा बियादीगु खः।” उकिं यहोशूं इमित परमप्रभुया आज्ञाकथं इमि ककापिं व तबाःपिंनापं सर्बय् बिल।