22 छं सोडा वा साबुनं न्ह्याक्व हे थःत स्यूसां छंगु अपराधया ख्वः जिगु मिखाया न्ह्यःने दया हे च्वनी,” परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।
अले दाऊदं उरियाहयात धाल, “अथे खःसा छ छन्हु नि थन च्वँ अले कन्हय् जिं छन्त वनेबी।” अथे जुयाः उरियाह उखुन्हु व कन्हय् खुन्हु यरूशलेमय् हे च्वन।
मनुखं सामानत म्हिचाय् सुचुकातःगु थें छिं जिगु फुक्क अपराध म्हिचाय् छाप तयाः तयातःगु दइ। छिं जिगु अधर्म त्वपुयादीगु दइ।
हे परमप्रभु! छिं पापया ल्याःचा कयादीसा सु दनाच्वने फइ?
छिं जिमिगु पाप थःगु न्ह्यःने तयादी, जिमिगु सुलाच्वंगु पापयात थःम्हं खनीगु थासय् तयादी।
इमिगु फुक्क ज्या जिं खं। छुं नं ज्या जिपाखें सुलाच्वंगु मदु। इमिसं याःगु पाप जिं खं।
“यहूदाया पाप नँयागु ज्याभलं कियातःगु दु। अले इमिगु नुगःया ग्वरलय् व इमिगु वेदीया नेकुलिइ च्वल्वहंया च्वकां कियातःगु दु।
हे यरूशलेम, छ बचय् जुइत थःगु नुगलं मभिंगु खँ सिलाछ्व। गुबलय् तक मभिंगु बिचाः छंगु नुगलय् तया तयेगु?
“‘छाय्धाःसा जि, परमप्रभु परमेश्वरं थथे धाये, “‘धिक्कार, थ्व ज्यानमारा शहरयात! व खतं नःगु थलयात, गुकियागु खतं नःगु उकिं वंगु मदुनि, छकु छकु यानाः लाः लिका, बांलाःगु धकाः छुं छकु नं ल्यंके मते।
एफ्राइमया पाप व अपराध च्वयातःगु दु, व ल्याःचाः तयातःगु दु।
याकूबया गर्व, परमप्रभुं थःगु नामं थथे धयाः पाफयादीगु दु, जिं इमिसं याःगु छुं ज्यायात नं ल्वःमंके मखु।
परमप्रभुं धयादी, “इमि शत्रुतय्सं छु छु याःगु खः व जिं लुमंकातयागु दु, अले इमित सजाँय बीत पाय्छिगु ई पियाच्वनादीगु दु।