इमिसं जितः त्वःतूगु दु, मेपिं द्यःतय्गु न्ह्यःने धुपाँय् च्याकूगु दु। अले थःगु हे ल्हातं दय्कूगु मूर्तितपाखें जितः तंचाय्कूगु दु। उकिं थ्व थाय्या विरोधय् जितः तं पिहां वःगु दु। अले व क्वलाइ मखु।’
छाय्धाःसा बुद्धि, ज्ञान व खुबीं सुं मनुखं हिचःति हाय्काः याःगु फुक्क ज्या सुं छम्हय्सित त्वःता हे वनेमानि, गुम्हय्सिनं उकिया निंतिं थाकुगु ज्या याःगु हे मदु। थ्व नं सितिं वंगु खँ खः। अले वयागु निंतिं थ्व तःधंगु संकट हे खः।
अनंलि जिं थ्व नं खना कि फुक्क दुःखसिया ज्या यायेगु व फलिफाप धयागु हे मनूतय्सं थः जःलाखःलाया ईख याःगु कारण जक जुइगु खः। थ्व नं सितिं वंगु खँ खः, अले फय्यात लिइगु थें जक खः।
छाय्धाःसा इमिसं जितः त्वःतूगु दु, अले थ्व थाय् विदेशी द्यःतय्गु थाय् दय्कूगु दु। इमिसं थःपिन्सं, इमि पुर्खातय्सं व यहूदाया जुजुपिन्सं म्हमस्यूपिं मेपिं द्यःतय्गु लागि धुपाँय् च्याकाः इमिसं थ्व थाय्यात द्वं मदुपिं मनूतय्गु हिं जाय्कूगु दु।
अगमवक्तातय्सं मखुगु अगमवाणी यानाच्वंगु दु, पुजाहारीतय्सं इमिगु थःगु हे अधिकारं शासन यानाच्वंगु दु, जिमि मनूतय्सं थथे जुइगु हे यय्की। तर लिपतय् छिमिसं छु यायेगु?”