Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




यर्मिया 2:13 - नेवाः बाइबल

13 “छाय्‌धाःसा जिमि प्रजां निगू पाप याःगु दु, जि जीवन बीगु लःया मुहानयात इमिसं त्‍वःतूगु दु। अले थःगु निंतिं लः मच्‍वनीगु प्‍वाःगंगु त्‍यांकि दय्‌कूगु दु।”

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




यर्मिया 2:13
49 Iomraidhean Croise  

इमिसं जितः त्‍वःतूगु दु, मेपिं द्यःतय्‌गु न्‍ह्यःने धुपाँय् च्‍याकूगु दु। अले थःगु हे ल्‍हातं दय्‌कूगु मूर्तितपाखें जितः तंचाय्‌कूगु दु। उकिं थ्‍व थाय्‌या विरोधय् जितः तं पिहां वःगु दु। अले व क्‍वलाइ मखु।’


छि फुक्‍क जीवनया मुहान खः। छिगु जलं हे जिमिसं खंकाच्‍वना।


थ्‍व संसारय् याःगु फुक्‍क ज्‍याखँ जिं खनागु दु। व फुक्‍कया छुं अर्थ मदु, फय्‌यात लिइगु थें जक खः।


उपदेशकं धाइ, “सितिं वं, सितिं वं, फुक्‍क सितिं वं, अले फुक्‍क खँया छुं अर्थ मदु।”


“सितिं वंगु खँ! सितिं वंगु खँ!” उपदेशकं धयादी, “फुक्‍क खँ सितिं वंगु खः!”


अनंलि जिगु ल्‍हातं यानागु फुक्‍क ज्‍याया बारे जिं बिचाः याना, जिं गुलि दुःखसिया उपिं ज्‍यात यानागु खः। थुपिं फुक्‍कया छुं अर्थ मदु, थ्‍व ला फय्‌यात लिइगु थें जक खः। थ्‍व संसारय् छुं नं फाइदा मदु।


छाय्‌धाःसा बुद्धि, ज्ञान व खुबीं सुं मनुखं हिचःति हाय्‌काः याःगु फुक्‍क ज्‍या सुं छम्‍हय्‌सित त्‍वःता हे वनेमानि, गुम्‍हय्‌सिनं उकिया निंतिं थाकुगु ज्‍या याःगु हे मदु। थ्‍व नं सितिं वंगु खँ खः। अले वयागु निंतिं थ्‍व तःधंगु संकट हे खः।


परमेश्‍वरयात लय्‌ताय्‌कीम्‍ह मनूयात वय्‌कलं बुद्धि, ज्ञान व आनन्‍द बियादी। पापीतय्‌त धाःसा वय्‌कलं परमेश्‍वरयात लय्‌ताय्‌कीपिं मनूतय्‌गु निंतिं धन-सम्‍पत्ति मुंकेगु ज्‍या बियादी। थ्‍व नं सितिं वंगु अले फय्‌यात लिइगु थें जक खः।


अनंलि जिं थ्‍व नं खना कि फुक्‍क दुःखसिया ज्‍या यायेगु व फलिफाप धयागु हे मनूतय्‌सं थः जःलाखःलाया ईख याःगु कारण जक जुइगु खः। थ्‍व नं सितिं वंगु खँ खः, अले फय्‌यात लिइगु थें जक खः।


द्वहंनं थः मालिकयात म्‍हस्‍यू, अले गधानं थः थुवालं नकिगु थल म्‍हस्‍यू, अय्‌नं इस्राएलं जितः म्‍हमस्‍यू। जि थः हे मनूतय्‌सं छुं हे मथू।”


धिक्‍कार पापी जाति! दोषं क्‍वत्‍यकाच्‍वने माःपिं मनूत, दुष्‍ट ज्‍या यानाजुइपिनि मस्‍त, मभिंगु ज्‍या यानाजुइपिनि सन्‍तान, इमिसं परमप्रभुयात ल्‍वमंकूगु दु, इमिसं इस्राएलया पवित्र परमेश्‍वरयात हेला याःगु दु अले वय्‌कःपाखें फहिलावंगु दु।


बुंगाःचाया लखं लसता हः थें अथे हे थ्‍व मुक्तिं यानाः छिपिं लय्‌ताइ।


अथे जुयाः जिमि प्रजा ज्ञां मदयाः ज्‍वनायंकेबिया च्‍वनेमाली, इपिं मध्‍ये तःधंपिं व हनेबहःपिं नये मखनाः व चीमिपिं मनूत लः त्‍वनेमखनाः सी माली।


गुगु नयेगु नसा हे मखु, उकिया निंतिं छाय् धिबा पुलेगु? अले गुकिं प्‍वाः जाइ मखु, उकिया निंतिं छाय् ज्‍या यायेगु? न्‍यँ, जिगु खँ बांलाक न्‍यँ! गुगु नये ज्‍यू व हे जक न, अले साःगु साःगु नयाः छं थःगु प्राणयात लुधंकी।


वय्‌कलं धयादिल, “धात्‍थें हे थुपिं जिमि प्रजा खः, उपिं काय्‌पिं गुपिन्‍सं जितः ध्‍वखा बी मखु।” अथे जुयाः वय्‌कः इमित मुक्ति बीम्‍ह जुयादिल।


जिं थः प्रजायात सजाँय बी, छाय्‌धाःसा इमिसं पाप याःगु दु, जितः त्‍वःतूगु दु, मेमेपिं द्यःतय्‌गु निंतिं धुपाँय् च्‍याकूगु दु, अले थःम्‍हं दय्‌कूगु द्यःतय्‌त भागि याःगु दु।


वया भारदारतय्‌सं थः च्‍यःतय्‌त लः काय्‌के छ्वइ। इपिं तुंथिइ वनी, तर इमित लः दइ मखु। इपिं खालिगु लः थल ज्‍वनाः लिहां वइ। इमिसं निराश जुयाः व लज्‍या चायाः थःगु छ्यं त्‍वपुइ।


छं जितः त्‍वःतूगु दु,” परमप्रभुं धयादी। “छ लिचिला वनाच्‍वंगु दु। उकिं जिं थःगु ल्‍हाः ल्‍ह्वनाः छन्‍त नाश याये, छाय्‌धाःसा जिगु तंयात सह यायां थाकय् जुल।


हे परमप्रभु, छि इस्राएलया आशा खः। छितः त्‍वःतिपिं सकलें मछालेमाली। छिपाखें फस्‍वयावनीपिं धुलय् च्‍वयातःगु नां थें मदयावनी, छाय्‌धाःसा इमिसं छि परमप्रभु म्‍वाःगु लःया मुहानयात त्‍वःतूगु दु।


छु लेबनानया गुँच्‍वकां च्‍वापु गुबलें तनावंगु दु ला? छु ताताःपाःगु थासं वःगु थुकिया ख्‍वाउँगु लः गुबलें न्‍ह्यायेगु दी ला?


छाय्‌धाःसा इमिसं जितः त्‍वःतूगु दु, अले थ्‍व थाय् विदेशी द्यःतय्‌गु थाय् दय्‌कूगु दु। इमिसं थःपिन्‍सं, इमि पुर्खातय्‌सं व यहूदाया जुजुपिन्‍सं म्‍हमस्‍यूपिं मेपिं द्यःतय्‌गु लागि धुपाँय् च्‍याकाः इमिसं थ्‍व थाय्‌यात द्वं मदुपिं मनूतय्‌गु हिं जाय्‌कूगु दु।


मेगु छुं नं जातिं थः द्यःतय्‌त उपिं ईश्‍वर मखुसां हीगु दु ला? तर जिमि प्रजां थःगु महिमां जाःम्‍ह परमेश्‍वरयात ज्‍यालगय् मजूपिं द्यःतनापं हिल।


परमप्रभु छिमि परमेश्‍वरं छन्‍त लँय् यंकूसां हे वयात त्‍वःतूगुलिं छं थ्‍व खँ थःके हःगु मखु ला?


“गथे छम्‍ह खुँ ज्‍वनीबलय् लज्‍या चाइ, अथे हे इस्राएलया घराना, इमि जुजुपिं, हाकिमत, पुजाहारीत व अगमवक्तात लज्‍या चाइ।


“जिमि प्रजा मूर्ख खः, इमिसं जितः म्‍हमस्‍यू। इपिं मभिंपिं मस्‍त खः। इमिके दुग्‍यां मदु। मभिंगु ज्‍या यायेत इपिं चलाख तर भिंगु ज्‍या याये मसः।”


“जिमि मनूतय् दथुइ मभिंपिं मनूत च्‍वनाच्‍वंगु दु। इपिं झंगःपन्छित लायेत जाः ह्वलाच्‍वंपिं मनूत थें पियाच्‍वनी तर इमिसं मनूतय्‌त लायेत थःगु जाः ह्वलाच्‍वंगु दु।


अगमवक्तातय्‌सं मखुगु अगमवाणी यानाच्‍वंगु दु, पुजाहारीतय्‌सं इमिगु थःगु हे अधिकारं शासन यानाच्‍वंगु दु, जिमि मनूतय्‌सं थथे जुइगु हे यय्‌की। तर लिपतय् छिमिसं छु यायेगु?”


इमिगु मूर्तितय्‌गु कारणं जितः त्‍वःतावंपिं इस्राएलया घरानाया नुगःयात जिं हाकनं ज्‍वनेत जिं थथे याये।’


हाकनं वं जितः देगःया मू ध्‍वाखाय् लितहल। जिं देगःया ध्‍वाखाखलुया क्‍वय् लः तिकितिकि वयाः पुर्बपाखे वनाच्‍वंगु खना। देगःया मू ध्‍वाखा पुर्बपाखे स्‍वःगु दु। लः देगःया दच्‍छिनं, वेदीया दच्‍छिनपाखें क्‍वय् तिकितिक वयाच्‍वंगु दु।


नकतिनि जक जि मनूत शत्रुत थें दंगु दु। छुं वास्‍ता मयासें न्‍ह्यःनं वनीपिंपाखें छिमिसं लडाइँनं लिहांवःपिं मनूतय्‌सं थें मू वंगु वसः लाका यंकीगु।


“हे जिमि प्रजा, जिं छिमित छु याना? गथे यानाः जिं छिमित झ्‍यातुगु कु क्‍वबिकागु दु? जितः लिसः ब्‍यु।


“उखुन्‍हु दाऊदया घराना व यरूशलेमया मनूतय्‌गु पाप व दोष चीकाछ्वयेत लःयागु छगू मुहान न्‍ह्याइ।


येशूं वयात धयादिल – “छं परमेश्‍वरं बियादीगु दान स्‍यूगु जूसा, अले छंके लः फ्‍वंम्‍हय्‌सित म्‍हस्‍यूगु जूसा, छं वयाके हे लः त्‍वनेत फ्‍वनीगु जुइ। अले वं हे छन्‍त जीवन दइगु लः बीगु जुइ।”


अले व मिसां धाल – “हजुर, तुं तसकं हे तःजाः, लः सालेत छिके छुं हे मदु। छिं जीवन दइगु लः गनं कयादी?


तर जिं बियागु लः त्‍वनीपिं मनूतय्‌त गुबलें हे प्‍याः चाइ मखु। जिं बियागु लः हे व मनूयाके बुंगाःचा थें जुयाः अनन्‍त जीवन तक बुयावया च्‍वनी।”


नखः सिधइगु व मू दिनय् येशूं दनाः तस्‍सलं थथे धयादिल – “सुं प्‍याःचाःम्‍ह मनू दुसा जिथाय् वयाः त्‍वँ वा।


अले परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “छिमि पुर्खा थें छ सिनावने त्‍यंगु दु। छ सिनावने धुंकाः थुपिं मनूत देशय् दुहां वने धुंकाः व्‍यभिचारी थें जितः पत्‍याः मयाइपिं जुइ, इमिसं अन मेपिं द्यःतय्‌त पुजा याइ। इमिसं जितः त्‍वःताः जिं इपिंलिसें चिनागु बाचा त्‍वाथुली।


थज्‍याःपिं मनूत सुनावने धुंकूगु बुंगाःचा थें खः, अले हानं इपिं ग्‍वःफसं पुइके यंकूगु सुपाँय् थें खः। इमिगु निंतिं परमेश्‍वरं तसकं खिउँसे च्‍वंगु गाः दय्‌कादीगु दु।


वय्‌कलं जितः धयादिल – “आः सिधल। अल्‍फा व ओमेगा जि हे खः। शुरु व अन्‍त जि हे खः। प्‍याचाःपिन्‍त जिं जीवनया बुंगाःयागु लः सितिकं त्‍वंके।


अले स्‍वर्गदूतं जितः स्‍फटिक थें यचुसे च्‍वंगु अनन्‍त जीवन बीगु लः दुगु खुसि क्‍यनाबिल। थ्‍व खुसि परमेश्‍वर व चीधिकःम्‍ह भ्‍याःचायागु सिंहासनं पिचायाः


आत्‍मा व भम्‍चां धयादी – “झासँ।” अथे हे न्‍यनीपिन्‍सं नं “झासँ” धकाः धा। प्‍याचाःपिन्‍सं व इच्‍छादुपिन्‍सं वयाः जीवनयागु लः सितिकं त्‍वँ।


तर छिमिसं जितः त्‍वःताः मेपिं द्यःतय्‌त पुजायात। उकिं आः जिं छिमित हाकनं बचय् याये मखुत।


अले इमिसं ग्‍वाहालिया निंतिं तःसलं परमप्रभुयात थथे धाल, जिमिसं पाप यानागु दु छाय्‌धाःसा जिपिं छि परमप्रभुपाखें फहिलाः बाल व अश्‍तोरेत मूर्तितय्‌गु पुजा यानागु खः। तर जिमित जिमि शत्रुतपाखें बचय् यानादिसँ। अले जिमिसं छिगु हे सेवा याये।


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan