Kooro la ŋɔ, “Ir, mɛɛ chwerɛ tɔnee tɛɛ he kpɔ ka tɛ Israel kooro.” Ate, Naaman ir kpɔ suuɡapoŋa a tɔɡre aa ɛ kilore lafraatoro fifraanaarɛ, ne suuɡaswɛm kaɡboŋa anumɛl, dɛ yadɛɛɡa bele fi.
He ta ɛ bonɔɔ naa, ɡel he sie lɛ, dɛɛ di he bwara he bonɔɔne saŋ. Dɛɛ teŋɛ waa he bambile aa dɛ nyin, ne komɛlbwa haa na ta. Kɛ jemɛ kɛŋɔ Korowii ɛɛ ba bol a bwa waa, dɛ́ pa bole.
Belaa n lii kɛŋɔ, “Waa aa pu ɡɛne la ɛɛ won ba n ɡe nɛ. Amɔ dɛ ɛrɛɛ n wejema maa dɔa la dɔ tɔnɔ tɛ mɛ nɔ?” Asɛ n ŋɔ, “Anɔ bwa ɡe ɛ wepuu, a ta mun dɔe.”
Anomanta, n liiree kɛŋɔ a wer kɛ nɛwɛnyini di kondikwaa dɛ́ nyɔ sen lɛ o sie harɛ nɔ ta. Gɛɛ dɛ́ ɡel o dɔ silɛɛ o toma ne o tɔpera Korowii aa kpɔa tɛo o so harɛ nɔ ta bwa.
Ya ɡbabir fa ɡɛnɔ. Ya fa ɛ deŋnekpeɡ tena. Ba fa neɡre yaa, pɛlchɔɡa bwa soo siwi ne bodia kpɔ yaa berɛ yoma. Meesɔɔh ne bɔweela bwa nee ya faa so. Nɛra fa hah yaa, ya ɡe hah dɔŋa.
Hé berɛ dɛɛ no. He banɔ la haa dɛ lii he nyuune bini dɛɛ ŋɔ, “Fini kɛɛ tɔpere nɔ tɔpesoo yaa la bwɛɛ nɔ bwɛsoo taa, dɛ́ ka di benanyoa dɛɛ di bona dɛ́ nyin kwa,”