11 N baɡle wejema, n kpɔe cheɡ ŋwɛnɛdɛɛɡe haa kpɔ o ta dɛ́ so.
O dɛ tɛ mɛ bokpeɡfala, dɛ tɔ n sie dɛɛ baɡ mɛ ŋwɛnɛdɛɛɡa, o sɔnjen la wa.
Anomanta, teŋɛ nɛndɛɛɡe luɡe ta, ásɛ dɛ so kɛ nɛn o wa aa toɡra.
n mɛɛ fa yon bol waa dɛɛ baɡ mɛ dɛ ŋɔ, “Gel waa nɔ ɛɛ liire dɛ bɛ soh. Dɛɛ teŋɛ a ta ásɛ dɛ biɡri.
Waa aa toɡraa mɛɛ ɛ, dɛɛ teŋɛ kasinteŋ ta,
Hɛ́ɛ no, n waa nɔ wer taeh, anɔ la bwa maa dɛ bol he be la toɡrɔ.
Nɛn waa dɛ no waa mun la, a bwa bini chɔɔ tɛo, dɛ berɛ toɡre tɛ banɔ la baa dɔ wejema.
Wejereme la aa dɔ wejema nomanta, o baɡle bane ɡe ba dɔ wejema. O hweli wobosɛɡla, dɛ na a bini kasinteŋ kɛrɛdɛ ken.
“Bɔnsam nɛn kohona, he hah wedɛɛɡa bwa kɛrɛdɛ! He lambaara kan ɡa. Bɛ he wechɔɡa la kpɔ tɔ Korowii ŋwɛnɛ.
Hé na, n baɡle heyaa Mmarare bwa ɡɛ Korowii maa dɛ tomɔ aa ŋɔ n be la, ásɛ he ɡe kaa teŋɛ a ta harɛ haa dɛ la ka kpɔ ó ɛ he kon la ta.