A lole kɛŋɔ ba dɛ vɔwɛ nyoa, kɛ maa wii baa wia dɛɛ noo mɛ laanee no. Ba fuh sarahare dɛ ɛ mea sarahare dɛɛ tɛ mɛ, kɛ n sie aa a ta lɛ. Anomanta, mɛɛ ɡeloo bá kpoo ba laa ta, ásɛ lɔr ne weechɔɡa ɡe kpoo ba.”
N keamere dɛ bol wa aa ɛ nyosone ɡbosoroo, sɔfore cheɡɛ ba kpeɡri ta dɛɛ nyiŋi harɛ la ta, kɛ n nɛra sie dɛ lɛ a ta. Anɔ bwa habɔɔ, ɛrɛɛ baa ba ɛɛ yɔ?’ ”
Tɔpejen maa ba la baa tel aa, nɛra ɛɛ warɔɔ dɛ́ baa bol n be ŋɔ, ‘N Dɔɔ, he sɔn ne laa ya bol Korowii Waa la aa? He sɔn ne laa ya doŋi kwaa nɛra nɛɛ la aa, kɛɛ he sɔn ne laa ya ɛ nyokpowa damanta la bwa la aa?’
Dem te la ɛɛ iruu dɛ́ ba laa ɡbera la tɔ, a ka heyaa che baŋ, ásɛ hɛɛ lɔ ɡbera dɛɛ soŋo ŋɔ, ‘N poori, nomoa! Laa ɡbera ya yaa ásɛ ya jo.’ Ásɛ o ŋɔ he be ŋɔ, ‘Maa heyaa jemɛ bobɛlbwa.’