Jeremia ŋɔ, “N Naa Korowii, saŋ bɛlbwa maa kpɔ n waa bil he sie la, he konee dɛɛ do som. Mɛɛ bol he waa bola dɛ́ pa bole aŋwɛnɛ ta waa. Ɛrɛɛ nyubinikpeɡ tena wobɛlbwa yon dɛɛ chiɡ ba kɛrɛdɛ nɔɔ? Ɛrɛɛ nɛnchɔɡa ɛɛ dɔ bosɔɔhna nɔɔ?
Jwamane su harɛ la ta, Korowii taahna nomanta, harɛ la chɔɡɔ, a ɡel kondɛɛra dibɔra aa lɔ pua hɛŋle ɡbo harɛ hol. Keamere la kpɔ ŋwɛnɛchɔɡa ta dɛɛ di kpeɡri.
Korowii ŋɔ, “N nɛra ɡɛnɔ, baa men jemɛ. Ba ɛ bechale baa wola liire dɔe, baa waa mun no. Ba dɔ wejema bá kpɔ ɛ wechɔɡa kɛrɛdɛ, kɛ baa wedɛɛɡa ɛɛ te jemɛ.”
Korowii ŋɔ, “Jeremia, ir la ka nyiŋi Jerusalam fɔɡbaahna. Nyiŋi o bini kɛrɛdɛ dɛ́ bar, ásɛ dɛ ɡaaɡe bela nɛra aa dɛ cheme bwa. Dɛ hɛɛ won dɔ nɛmbeŋkpoŋ kwaraa o wa aa wera dɛɛ di kasinteŋ aa, mɛɛ kpɔ Jerusalam tena wechɔɡaa kɛ ba.
Taahna wobol ɡboo lɔ he nyoo, he dɛ teŋe nyosone, dɛɛ kpoo dɔŋa, dɛɛ ŋwɛ, dɛɛ chɔɡ yal, dɛɛ ɛ anɔ la aa wola were bwa dɛɛ ja. Nɛŋkpoa ɡboo harɛ nɔ ta bwa.
Ba bwa dɛ bɔ jwamane, ba we-ɛɛla do kɛŋɔ fononoo bini nii nɛn waa dɛ wɔɔ paanoo aa kwaara do kohona, dɛ charame paanoo ka tel kɛŋɔ aa uɡa, dɛ kpɔ ka do fononoo bini la.
Juda tena ta ba nyobaɡa ta teŋɛ, dɛ chɔɡ ba ne men Korowii fɔo la. Ba ɛ waa maa kia Israel harɛ ta bwa, ne bwɛjen Jerusalam. Baala mo nɛŋhɔɔhra baa dɛ tomɛ voɡa bihaahna, dɛ kpɔ doŋa kah Korowii Dea la.
He dɛ bɔɔ ŋɔ, ‘Ɛrɛ waa Korowii vɛh yaa nɔɔ?’ A kaa ɛ kɛŋɔ he ne he bonɔɔne saŋ haah Korowii aa ɛ danseɛ a ta ken, dɛkalkɛ he chɔɡ fɔo haa ŋwɛɛra Korowii sie ŋɔ o ɛ he haah la.